OMELIE / Omelie TR

06 ott 2019

06/10/2019  -  OLAĞAN DEVRE  27. PAZAR GÜNÜ  -  C

06/10/2019  -  OLAĞAN DEVRE  27. PAZAR GÜNÜ  -  C

İlk okuma * Habakuk 1,2-3; 2,2-4 * Mez 94 * İkinci okuma 2Tim 1,6-8.13-14 *İncil Lk 17,5-10

“Gelin! Sevinelim ve coşalım Rab için, alkışlayalım bizi kurtaran kayayı!

Şükrederek gidelim onun önüne, övelim onu ilahilerimizle!“

Bugünkü mezmur bize Allah’ı, kendi elleriyle hayatımızı koruyan, ona anlam veren ve onu sevinçle dolduran kişi olarak, tanıtmaktadır.

Gerçekten peygamber Habakuk’un metni Rab’be yöneltilmiş bir şikayet ile başlıyor. Sık sık üzücü, şiddetli, haksız, acı ile dolu durumları görmekteyiz. Kavgalar ve tartışmalar halkları yok edip ümitlerimizi de keser. Fakat tam düş kırıklığına uğradığımız anda ve yardım haykırdığımızda Allah bize cesaret veren bir cevap vermektedir: Ümit etmeye devam edebiliriz, çünkü Allah bizi unutmaz. “İyi niyetli olmayan yok olacak, ama doğru kişi imanıyla yaşayacaktır”. Doğru kişinin, yani Allah’a dayanan ve O’nun Sözüne itaat ederek yaşayan kişinin korkacağı bir şey yok. İyi niyetli olmayan kişi ise, çok şeylerden korkabilir, çünkü “kurtaran kaya”ya sarılmış değildir. Allah’a itaat eden kişi yaşıyor: İmanı ve Allah’ın Sözüne olan itaati sayesinde Allah’a itaat eden kişi yaşıyor, sevinç ve güvenlik ile doludur.

Aziz Pavlus Timoteyus’a yazarken, “Müjde’nin uğruna..sıkıntı”’dan bahsetmektedir. Pavlus, kora odunları atarak ateşin alevlendirildiği gibi, Timoteyus’u da, Allah’ın ona verdiği armağanı alevlendirmesine teşvik ediyor. Pavlus’un çektiği esaret, Timoteyus için utanmaya neden olmamalı, tersine tereddüt etmeden, zulümlerde de, onu Mesih İsa’ya tanıklık etmek için yüreklendirmeye neden olmalıdır. Bunun için Müjde’nin sözleri durmadan canlı halde tutulmalıdırlar, çünkü bunlar Mesih İsa’nın Peder’e olan imanını iletip içimizde O’nun sevgisini güçlendiriyorlar. Rabbin Sözleri sevgimizin ateşini alevlendiren odundur, her durumda bizi güçlendiren ‘vitamin’dir!

Günümüzde de Pavlus’un teşvikine ihtiyacımız var, çünkü Hristiyanların çoğunun yaşam durumları onların, sık sık karsı çıkılan kararlar almalarına mecbur ediyorlar. Birçok genç, evlenmeyi düşünerek, güncel zihniyete uyarak cinsel tecrübeler edinmek istiyorlar ve evlenmeden önce beraber yaşamaya kalkışıyorlar. Tıp alanında çalışanlar, kürtajlar yapmaya ve insanların üzerinde deneyler yapmaya sürükleniliyorlar. Birçok basım evinin işçileri açık saçık dergileri, imana ve Kilise’ye karşı olan yazıları basmaya mecburlar. Tüccarlar zararlı ürünlere reklam yapmaya veya malları doğruluktan uzak olan fiyata satmaya kalkışıyorlar... Rabbin Sözü, başımıza büyük sıkıntı ve zorluklar getiriyorsa da, suç ortağı olmamak için, kötülüğe karşı gelmekte cesaretimizi destekliyor.

Biz de bazen, Havariler gibi, “İmanımızı artır!” diyoruz. Ancak Rab hemen bize, aldığımız imanın yeterli olduğunu söyleyerek, cevap veriyor. Zaten o yeterlidir, çünkü bu iman aracılığıyla Rab mucizeleri yapabiliyor. Tek bir şey gerekiyor: Şimdiden içimizdeki imanı kullanmak, onu kullanılmamış ve boş bırakmamak gerekiyor. Ayrıca iman, Peder’in yüreğine varabilmek için, alçakgönüllülükte yaşanmalıdır! Bunun için İsa bir misal da anlatıyor. Patron kendi kölesini, her zaman köle olarak, görüyor. Biz de kendimizi daima böyle görmeliyiz. Bütün yaptıklarımızı, hiçbir şey beklemeden, hiçbir karşılık iddia etmeden, yapmaktayız, çünkü köle hizmet edebilmekten memnundur! Ve de göğün ve yeryüzünün Rabbine hizmet eden bizler, o köleden çok daha seviniyoruz!

O’nun Hükümranlığında faydalı olduğumuz için, Peder’e çok minnettarız. Ve bize verilen ödevi yerine getirdikten sonra, yeni bir görevi almaya hazır olarak, tekrar O’na gidiyoruz! Kendimize, ‘değersiz kul’um, yani ''ben sadece bir kul, kendisine önem vermeyi iddia etmeyen bir kulum'' diye tekrarlamak, yüreğimize ve aklımıza çok faydalıdır. Her şeyin övgüsü Rabbe aittir, çünkü bize imanı ve imanın meyvesini veren, O’dur! Bu imanda sağlam kalalım: Hem Rabbe güvenerek, hem de, tereddüt etmeden, Kilisenin öğretişlerine göre, Allah’ın kimliğine ve sevgisinde bizim için O’nun yaptıklarına inanarak. Aziz Pavlus’un davet ettiği gibi, bize “emanet edilen iyi öğretileri” koruyalım ve Allah’ın Sözüne itaat edelim. Böylece imanımız sayesinde yaşamaya, derin bir barışı tatmaya, Peder’in sevgisine işbirliği yapmaya devam edeceğiz!

OKUMALAR

1ª Okuma: Habakkuk 1,2-3; 2,2-4

Ya RAB, ne zamana dek seni yardıma çağıracağım,

Beni duymuyor musun?

''Zorbalık var'' diye haykırıyorum sana,

Ama kurtarmıyorsun!

Bunca kötülüğü bana neden gösteriyorsun,

Nasıl hoşgörürsün bunca haksızlığı?

Nereye baksam şiddet ve zorbalık var.

Kavgaların, çekişmelerin sonu gelmiyor.

Şöyle yanıtladı RAB:

''Göreceklerini taş levhalara oyarak yaz.

Öyle ki, herkes bir çırpıda okusun.

Bu olayların zamanı gelmedi henüz.

Sonun belirtileridir bunlar ve yalan değildir.

Gecikiyormuş gibi görünse de bekle olacakları,

Gecikmeyecek, er geç gerçekleşecektir.

Bakın şu övüngen Kildaniler'e, niyetleri iyi değildir.

Ama doğru kişi imanıyla yaşayacaktır.

Mezmur 95

Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

Çünkü RAB ulu Allah'tır, bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

Gelin, tapınalım, eğilelim, bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.

Çünkü O Allahımız'dır, bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız.

Bugün sesini duyarsanız, Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi,

İnatçılık etmeyin. Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

2ªOkuma: Aziz Pavlus’un Timoteus’a 2 Mektubundan 1,6-8.13-14

Bu nedenle, ellerimi senin üzerine koymamla Allah'ın sana verdiği armağanı alevlendirmen gerektiğini hatırlatıyorum. 7Çünkü Allah bize korkaklık ruhu değil, güç, sevgi ve özdenetim ruhu vermiştir.
Bunun için Rabbimize tanıklık etmekten ya da O'nun uğruna tutuklu olan benden utanma. Allah'ın gücüyle, Müjde'nin uğruna benimle birlikte sıkıntıya göğüs ger. Allah bizi, yaptıklarımıza göre değil, kendi amacına ve lütfuna göre kurtarıp kutsal bir yaşama çağırdı. Bu lütuf bize Mesih İsa'da zamanın başlangıcından önce bağışlanmış ve şimdi O'nun gelişiyle açığa çıkarılmıştır. Kurtarıcımız Mesih İsa ölümü etkisiz kılmış, yaşamı ve ölümsüzlüğü Müjde'nin aracılığıyla ışığa çıkarmıştır. Ben bu müjdenin habercisi, elçisi ve öğreticisi atandım. Bu acıları çekmemin nedeni de budur. Ama bundan utanmıyorum. Çünkü kime inandığımı biliyorum. O'nun bana emanet ettiğini o güne dek koruyacak güçte olduğuna eminim. Benden işitmiş olduğun doğru sözlerin örneğine, imanla ve Mesih İsa'da olan sevgiyle bağlı kal. Sana emanet edilen iyi öğretileri, içimizde yaşayan Kutsal Ruh aracılığıyla koru.

İncil: Luka 17,5-10

Elçiler Rab'be, «İmanımızı artır!» dediler.
Rab şöyle dedi: «Bir hardal tanesi kadar imanınız olsa, şu dut ağacına, `Kökünden sökül ve denizin içine dikil' dersiniz, o da sözünüzü dinler.
«Hanginizin çift süren ya da çobanlık eden bir kölesi olur da, tarladan dönüşünde ona, `Çabuk gel, sofraya otur' der? Tersine ona, `Yemeğimi hazırla, kuşağını bağla ve ben yiyip içerken bana hizmet et. Ondan sonra da sen yiyip içersin' demez mi? Verdiği buyrukları yerine getirdi diye köleye teşekkür eder mi hiç? Siz de böylece, size verilen buyrukların hepsini yerine getirdikten sonra, `Biz değersiz kullarız; sadece yapmamız gerekeni yaptık' deyin.»