OMELIE / Omelie TR

07 apr 2024

07/04/2024 - PASKALYA DEVRESİ - 2. Pazar Günü - B

07/04/2024 - PASKALYA DEVRESİ - 2. Pazar Günü - B

İlahi Merhamet Günü

1.Okuma Hav. Kit. 4,32-35 Mezmur 117 2.Okuma 1Yh. 5,1-6 İncil Yh. 20,19-31

İsa’nın dirilişi gerçekten her tahmini alt üst eden bir olaydır. Öğrenciler korku içinde ve ümitsizlerken, hiçbir zaman tecrübe etmedikleri bir sevinçle sarsılırlar. Dirilmiş Rab’bin mevcudiyeti Sözü ile onları da diriltir. Onlar O’ndan Barışı alırlar, bu barış onların bir varış noktasına varmış olmanın ve yeni bir başlangıcın garantisini vermektedir. Barış onları terk ettikleri Rab’leriyle barıştırır ve onlara güven verir. Bu barış içerisinde alışılmamış bir görev de kabul edebilirler: “Baba’nın beni gönderdiği gibi ben de sizleri gönderiyorum”. Şimdi onlar yaşamlarının ve kardeş gibi olmalarının amacının ne olduğunu bilmekteler: Daima İsa’yı hatırlamaya çalışacaklar, Baba’ya olan itaatini, insanlara olan merhametini: Kendi görevleri bu olacaktır.

Bundan sonra İsa Kutsal Ruh’unu onlara iletmek için üzerlerine üfler. Kutsal Ruh onlara, her gün, yeni misyonlarını gerçekleştirmek için gerekli olan gücü ve ilhamı, bilgeliği ve tedbiri verecektir. Kutsal Ruh insanların günahlarını tanımaya ve affetmeye de yardım edecektir, yeter ki insanlar kendilerini alçaltsınlar ve af dilesinler. Daha önce bazı kişiler İsa’nın önünde bunu yapmışlardı. Bu aftan ilk önce öğrenciler faydalanacaklardır: Onlar da günahsız değiller, onlar da Allah’ın gücünden ve sevgisinin büyüklüğünden şüphe edebilirler.

İşte Tomas: O açıkça, herkesin önünde imansızlığını gösteriyor. Onun davranışı diğer on havariye karşı suçlayıcıdır: Onları yalancı ve aldatıcı olmakla suçlamakta. İsa sekizinci gün aralarına tekrar gelir ve her şeyden önce Tomas ile karşılaşmak ister. Havariler arasında bölünme olamaz ne üzüntü ne de imansızlık olamaz.

Rab İsa öğrencinin dileklerine boyun eğiyor ve ona yaralarını gösteriyor: o, onlara dokunmalıdır.

Bu; bizleri hayran ve minnettar kılan İsa’nın büyük merhametidir. İsa, sadece Tomas ile değil, her gün bize karşı da merhametlidir.

Kaç kere O’na iman etmemiz ve öğretilerini ciddiye almamız için Rab bizlere mevcudiyetinin, sevgisinin, ilahiliğinin işaretini vermek zorunda kaldı? Bu iman olmasa dünya bizi yenerdi, dünyada var olan kötülüğün etkisi altında olurduk, ama İsa’nın dirilişi sayesinde yüreğimize tükürmeye devam eden bu dünyayı yeniyoruz. Havariler İsa’nın dirilişinin tanıklığını yaparak imanlıların imanını desteklediler ve onların dünya yüzünde daha önce görülmemiş, yepyeni bir sevgiyi göstermelerini sağladılar: “Onlardan hiçbiri sahip olduğu herhangi bir şeye kendi malı gözüyle bakmıyordu”. İmanlıların karşılıklı sevgisi ve acılara dikkati, İsa’nın aralarında, ilahi gücü ile, gerçek ve sadık sevgisinin gücüyle var olduğunun işareti ve meyvesiydi.

İmanlıların yaşadıkları ve birbirlerine gösterdikleri sevgi, İsa’nın bu dünyada yaşayan ve mevcut olduğunun tanıklığıdır, O’nun Hükümranlığının dünyanın hükümranlıklarını yenmekte olduğunun işaretidir. Bu hükümranlıklar, insanın düşmanının hükümranlıklarıdır, onlarda karşılıksız sevgi, ilahi sevgi değil, en ölçüsüz bencillik mevcuttur.

Fakat şimdi bu dünyada dirilmiş İsa’ya imanımızla bizler varız ve bu iman ile gerçek sevginin var olmasını sağlamaktayız. Gerçekten, «Allah'tan doğmuş olan herkes dünyayı yener. Bize dünyaya karşı zafer kazandıran, imanımızdır». Aziz Yuhanna bize bu eminliği bağışlamaktadır; zaten bizlerin sevgiyi kardeşlerden aldığımız ve başka kardeşlere onu sevinçle vermeyi becerdiğimiz her defa bizler artık bu eminliği gördük ve yaşadık.

Bunun için İsa’nın merhametini kendisine gösterdiğinde tövbe etmiş olan Tomas’ın O’na hitap ettiği Söz’ü öğrenelim: «Rab’bim ve Allah’ım!» Bu tapınma ile dolu alkışı tekrarlayacağız, onu İsa’ya doğru yeni bir sevgi ile tekrarlayacağız. Bu, kardeşler için de bir armağan olacaktır: Onlar bu duadan sevilmiş ve teselli edilmiş hissedecek ve kurtuluş kaynağı, karşılıksız sevgimizi – bazen pahalı olan karşılıksız sevgimizi - beslenen kaynak olan İsa’nın yaralarına bakmaya cesaret alacaklar.

«Rab’bim ve Allah’ım!»

OKUMALAR

Havarilerin Kitabından Sözler 4,32-35

İnananların topluluğu yürekte ve düşüncede birdi. Hiç kimse sahip olduğu herhangi bir şey için «bu benimdir» demiyor, her şeylerini ortak kabul ediyorlardı. Elçiler, Rab İsa'nın ölümden dirildiğine çok etkili bir biçimde tanıklık ediyorlardı. Allah'ın büyük lütfu hepsinin üzerindeydi. Aralarında yoksul olan yoktu. Çünkü toprak ya da ev sahibi olanlar bunları satar, sattıklarının bedelini getirip elçilerin buyruğuna verirlerdi; bu da herkese ihtiyacına göre dağıtılırdı.

Mezmur118(117),2-4.16ab-18.22-24

Sonsuzdur sevgisi! desin İsrail halkı. Sonsuzdur sevgisi!

Desin Harun'un soyu. Sonsuzdur sevgisi! Desin RAB'den korkanlar.

RAB'bin sağ eli üstündür, RAB'bin sağ eli güçlü işler yapar!

Ölmeyecek, yaşayacağım, RAB'bin yaptıklarını duyuracağım.

RAB beni şiddetle yola getirdi, ama ölüme terk etmedi.

Yapıcıların reddettiği taş, köşenin baş taşı oldu.

RAB'bin işidir bu, gözümüzde harika bir iş!

Bugün RAB'bin yarattığı gündür, onun için sevinip coşalım!

Aziz Yuhanna'nın 1. Mektubundan Sözler 5,1-6

İsa'nın Mesih olduğuna inanan herkes Allah’tan doğmuştur. Baba'yı seven, O'ndan doğmuş olanı da sever. Allah’ıı sevip buyruklarını yerine getirmekle, Allah'ın çocuklarını sevdiğimizi anlarız. Allah'ı sevmek, O'nun buyruklarını yerine getirmek demektir. O'nun buyrukları da ağır değildir. Çünkü Allah'tan doğmuş olan herkes dünyayı yener. Bize dünyaya karşı zafer kazandıran, imanımızdır. İsa'nın Allah’ın Oğlu olduğuna iman edenden başka dünyayı yenen kim vardır? Su ve kanla gelen, İsa Mesih'tir. O yalnız suyla değil, su ve kanla gelmiştir. Kendisine tanıklık eden Ruh'tur. Çünkü Ruh gerçektir.

Aziz Yuhanna Tarafından Yazılan Mesih İsa'nın İncil'inden Sözler 20,19-31

Mesih İsa'nın ölümünden sonra, haftanın ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudilerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup onlara, «Size esenlik olsun!» dedi. Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rab'bi görünce sevindiler. İsa yine onlara, «Size esenlik olsun!» dedi. «Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizigönderiyorum.» Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, «Kutsal Ruh'u alın!» dedi. «Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.» Onikilerden biri, İkiz diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi. Öbür öğrenciler ona, «Biz Rab'bi gördük!» dediler. Tomas ise, «O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam» dedi. Sekiz gün sonra İsa'nın öğrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortalarında durdu, «Size esenlik olsun!» dedi. Sonra Tomas'a, «Parmağını uzat» dedi, «ellerime bak, elini uzat, böğrüme koy. İmansız olma, imanlı ol!» Tomas O'na, «Rabbim ve Allah’ım!» diye cevap verdi. İsa ona, «Beni gördüğün için mi iman ettin?» dedi. «Görmeden iman edenlere ne mutlu!» İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok mucizeler yaptı. Ne var ki yazılanlar, İsa'nın, Allah'ın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır.