OMELIE / Omelie TR

26 apr 2020

26/04/2020 – Paskalya Devresi 3. Pazarı  - A Yılı

26/04/2020 – Paskalya Devresi 3. Pazarı  - A Yılı

1. Okuma Havarilerin Kit. 2,14.22-33 Mez 15/16  2. Okuma 1Petrus 1,17-21  İncil Luka 24,13-35

İyi bir vaiz… İyi bir vaiz bulmak demek, ağzını açık bırakacak ve yarım saat, bir saat nefesini tutarak dinleyeceğin birini bulmak mı demek? Bu yanlış ve hayal kırıklığına uğratan düşünce Hristiyanlar arasında sıkça rastlanıyor. Gerçekten "iyi" bir vaiz nasıldır? İki yüzyıl önce Paris'te yaşayan çok ünlü bir vaiz, insanları o kadar çok çekiyordu ki kiliseyi inanılmaz derece dolduruyordu. Tüm pederler o vaizi kıskanıyorlardı, çünkü üstün konuşma yeteneği ile büyük kalabalıkları toplamayı çok iyi başarıyordu. O peder bir gün şöyle dedi: “Ben vaaz verdiğimde kilise öyle bir şekilde doluyor ki, insanlar günah çıkarma kabinlerinin üzerine çıkıyorlar. Oysa Ars'ta, Yuhanna Vianney vaaz verdiğinde insanlar günah çıkarma kabinlerine girip günah çıkarıyor”. O kıskanılan peder, Ars bölgesindeki kilisenin pederi Yuhanna Vianney’e çok imreniyordu. Çünkü, bu fakir pederin vaazını dinleyen herkes, onun tüm cahilliğine karşı tövbe edip yaşamlarını değiştiriyorlardı. Üstün konuşma yeteneği değil, Allah'a karşı duyulan sevgi etki yaratıyordu! Vaaz, öncelikle okunan kutsal metinlerin anlamını açıklamalı ve dahası, Allah'ın bu okumalar aracılığıyla bize ne söylemek istediğinin, problemlerimiz karşılığında, içinde bulunduğumuz durumda, kalbimizi ve bilgeliğimizi geliştirmek için nasıl bize yardımcı olmak istediğininin açıklanmasıdır!

Bügün iki 'vaaz örneği' ile karşı karşıyayız. Petrus, Pentekost gününde İsa'nın dirilişini, buna bağlı İsa'yı dinlemenin ve kabul etmenin önemini de ilan ediyor: ”Bu İsa'yı Allah diriltti ve hepimiz bunun tanıklarıyız”. Bu olay karşısında kayıtsız kalamayız: Herşeye gücü yeten Allah'ın ta Kendisi, İsa aracılığıyla tarihimize girdi. Bu olay bizim için neşe, güven, avuntu ve sevgide yaşamaya bir teşviktir!

Diğer 'vaaz' ise, tanınmamış İsa'nın üzüntü içinde, hayal kırıklığına uğramış iki öğrenciye vermiş ‘vaazıdır’. İsa değişik peygamberlerin Kendisi hakkında yazmış oldukları şeylerin öneminden bahsetmektedir. Peygamberlerin asırlar önce yazmış oldukları şeylerin bugün gerçekleştiğini görmek güzeldir: Allah'ın etkili olduğunu düşündürür, o zamanlar peygamberlerin kalplerinde ve akıllarında ve de özellikle şimdi gözlerimizin önünde Allah’ın etkili olduğunu düşündürür! Aradaki bağlantıyı görmek kolay değil. Bunu sadece İsa başarıyor, çünkü O, tüm hayatı boyunca Kutsal Yazıları ciddiye almıştı, çünkü onları yaşamaya, Baba'ya itaatli olmaya dikkatli idi.

İsa, bugün hem Kutsal Yazıları hem de hayatımızı 'okumak' için bizim öğretmenimizdir: O, bu iki gerçeği birleştirmemizi öğretmektedir. Gerçekten de hem Kutsal Yazılarda, hem de günlük hayatımızda aynı sevgi, bizi seven Peder Allah'ın sevgisi saklıdır. Kutsal Yazılar aracılığı ile Peder Allah, bizi yaşamaya hazırlar ve biz yaşarken O'na itaat etmemiz için ve Sözünü gerçekleştirebilmemiz için bize fırsatlar verir.

İsa, Kutsal Yazıları bu biçimde okumakla, O'nu farketmemiz için gözlerimizi açalım diye bize öğretmenlik yapıyor. Peder'den gönderilmiş olan, ölüp dirilmiş olan, esenlik ve doluluk arayan boş kalplerimizi doldurabilecek olan O'dur. Kutsal Yazıların da bekleyişimizin de konusu, hep İsa'dır. Bu dünyadaki bilginler; değişik öğretileri ile, akımların felsefeleri ile, çekici ve esrarlı şeyler ile - geleceği bilme, cinlerle ilişki kurma bilimi, Kabala, ezoterizm -ve bu türlü şeyler gibi – kalbimizi tatmin edemezler. Gözlerimizi açmak için, dahası kalbimizi açmak için, İsa; sofraya oturmaya, dinlenmeyi ve yemeyi paylaşmaya, ekmeği bölmeye daveti kabul ediyor. Peder'e şükrederek ekmeği böldüğünde gözlerimiz O'nun hazır bulunduğunun farkına varıyorlar! O, Kiliseyi kutsama sözleriyle ekmeği bölmeye devam etsin diye tüm dünyaya yolladı. Bu şekilde, Rab'bin Sözünü kabul etmiş olanlar, Kilise'nın hizmetinde İsa'nın sevgisini tanıyabilir ve O'nunla birlik içinde yaşayabilirler!

Aziz Petrus bizi, Peder'e karşı alçak gönüllü ve itaatkar olmaya davet ediyor: İsa sayesinde, İsa'nın ölümü ve dirilişi sayesinde Allah’ın babalığına inanıyoruz! İsa'nın ölümü ve dirilişi, şimdiki ve gelecek hayatımızın merkezinde duruyor! İsa'nın yaşamının ve ölümünün somutluğu bizim kurtuluşumuzun kaynağıdır, O'nun dirilişi ise bizim emin olduğumuz sevincimizdir!

Bu yüzden Rab'bimiz ve Kurtarıcımız olan Mesih İsa'yı daha iyi tanımak için tekrar ve her zaman Kutsal Yazıları dinleyelim! Ve de İsa'nın bizimle yürümekte, bizimle sofraya oturmaya hazır olduğunu bilerek bu dünyada sevinç içinde yaşayalım!

OKUMALAR 

1.Okuma: Havarilerin İşleri. 2,14.22-33

 14-15Bunun üzerine Onbirlerle birlikte ayağa kalkan Petrus yüksek sesle kalabalığa şöyle seslendi:

²²«Ey İsrailliler, şu sözleri dinleyin: bildiğiniz gibi Nasıralı İsa, Allah’ın, kendisi aracılığıyla aranızda yaptığı mucizeler, harikalar ve belirtilerle kimliği kanıtlanmış bir kişidir. ²³ Allah'ın önceden belirlenmiş amacı ve önbilgisi uyarınca elinize teslim edilen bu adamı, yasa tanımaz kişilerin eliyle çarmıha çivileyip öldürdünüz. ²⁴ Allah ise, ölüm acılarına son vererek O'nu diriltti. Çünkü O'nun ölüme tutsak kalması olanaksızdı. ²⁵O'nunla ilgili olarak Davut şöyle der: `Rab'bi her zaman önümde gördüm, O benim sağımda durduğu için sarsılmam. <sup>26</sup>Bu nedenle yüreğim mutlu, dilim sevinçlidir. Dahası, bedenim de umut içinde yaşayacak. <sup>27</sup>Çünkü sen canımı ölüler diyarına terk etmeyeceksin, Kutsalını çürümeye bırakmayacaksın. <sup>28</sup>Yaşam yollarını bana öğrettin; varlığınla beni sevinçle dolduracaksın.' 29«Kardeşler, size açıkça söyleyebilirim ki, büyük atamız Davut öldü, gömüldü, mezarı da bugüne dek yanı başımızda duruyor. 30Davut bir peygamberdi ve soyundan gelen birini tahtına oturtacağına dair Allah'ın kendisine ant içerek söz verdiğini biliyordu. 31Geleceği görerek Mesih'in ölümden dirilişine ilişkin şunları söyledi: `O, ölüler diyarına terk edilmedi, bedeni çürümedi.' 32 Allah, bu İsa'yı ölümden diriltti ve biz hepimiz bunun tanıklarıyız. 33O, Allah'ın sağına yüceltilmiş, vaat edilen Kutsal Ruh'u Baba'dan almış ve şimdi gördüğünüz ve işittiğiniz gibi, bu Ruh'u üzerimize dökmüştür.

Mezmur 15

Koru beni, ey Allah çünkü sana sığınıyorum.

RAB'be dedim ki, "Efendim sensin. Senden öte mutluluk yok benim için."

Benim payıma, benim kâseme düşen sensin, ya RAB; yaşamım senin ellerinde.

Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be, geceleri bile vicdanım uyarır beni.

Gözümü RAB'den ayırmam, hiç sarsılmam, O sağımda durduğu için.

Bu yüzden içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor, bedenim güven içinde.

Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.

Hep yaşam yolunu gösterirsin bana. Bol sevinç vardır senin huzurunda, Sağ elinden mutluluk eksilmez.

2.Okuma: Aziz Petrus’un 1.Mektubundan 1,17-21

17Kimseyi kayırmadan, kişiyi, yaptıklarına bakarak yargılayan Allah'ı Baba diye çağırdığınıza göre, gurbeti andıran bu dünyadaki zamanınızı Allah korkusunda geçirin. 18-19Biliyorsunuz ki, atalarınızdan kalma boş yaşayışınızdan gümüş ya da altın gibi geçici şeylerle değil, Mesih'in kusursuz ve lekesiz bir kuzunun kanına benzer değerli kanı fidyesiyle kurtuldunuz. 20Dünyanın kuruluşundan önce bilinen Mesih, çağların sonunda sizin yararınıza ortaya çıktı. 21O'nu ölümden diriltip yücelten Allah'a O'nun aracılığıyla iman ediyorsunuz. Böylece imanınız ve ümidiniz Allah’tadır.

İncil: Luka 24,13-35

¹³Aynı gün öğrencilerden ikisi, Kudüs'ten altmış ok atımı uzaklıkta bulunan ve Emayus denilen bir köye gitmekteydiler. ¹⁴Bütün bu olup bitenleri kendi aralarında konuşuyorlardı. ¹⁵Bunları konuşup tartışırlarken İsa'nın kendisi yanlarına geldi ve onlarla birlikte yürümeye başladı. ¹⁶Ama onların gözleri O'nu tanıma gücünden yoksun bırakılmıştı. ¹⁷İsa onlara, «Yolda birbirinizle ne tartışıp duruyorsunuz?» dedi. Üzgün bir halde, oldukları yerde durdular. ¹⁸Bunlardan adı Kleyopas olan O'na, «Kudüs'te bulunup da bu günlerde orada olup bitenleri bilmeyen tek yabancı sen misin?» diye karşılık verdi. ¹⁹İsa onlara, «Hangi olup bitenleri?» dedi. O'na, «Nasıralı İsa'yla ilgili olayları» dediler. «O adam, Allah'ın ve bütün halkın önünde gerek söz, gerek eylemde güçlü bir peygamberdi. ^20-23Başkâhinlerle yöneticilerimiz O'nu, ölüm cezasına çarptırmak için valiye teslim ederek çarmıha gerdirdiler; oysa biz O'nun, İsrail'i kurtaracak kişi olduğunu ummuştuk. Dahası var, bu olaylar olalı üç gün oldu ve aramızdan bazı kadınlar bizi şaşkına çevirdiler. Bu sabah erkenden mezara gittiklerinde, O'nun cesedini bulamamışlar. Sonra geldiler, bir görümde, İsa'nın yaşamakta olduğunu bildiren melekler gördüklerini söylediler. ²⁴Bizimle birlikte olanlardan bazıları mezara gitmiş ve durumu, tam kadınların anlatmış olduğu gibi bulmuşlar. Ama O'nu görmemişler.» ²⁵İsa onlara, «Sizi akılsızlar! Peygamberlerin tüm söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler! ²⁶Mesih'in bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?» dedi. ²⁷Sonra Musa'nın ve tüm peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazıların hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.
^28-29Gitmekte oldukları köye yaklaştıkları sırada İsa, yoluna devam edecekmiş gibi davrandı. Ama onlar, «Bizimle kal. Neredeyse akşam olacak, gün batmak üzere» diyerek O'nu zorladılar. Böylece İsa onlarla birlikte kalmak üzere içeri girdi. ³⁰Onlarla sofrada otururken İsa ekmek aldı, şükran duasını yaptı ve ekmeği bölüp onlara verdi. ³¹O zaman onların gözleri açıldı ve kendisini tanıdılar. İsa ise gözlerinin önünden kayboldu. ³²Onlar birbirine, «Yolda kendisi bizimle konuşurken ve Kutsal Yazıları bize açıklarken yüreklerimiz nasıl da sevinçle çarpıyordu, değil mi?» dediler. ³³Kalkıp hemen Kudüs'e döndüler. Onbirleri ve onlarla beraber olanları toplanmış buldular. ³⁴Bunlar, «Rab gerçekten dirildi, Simun'a görünmüş!» diyorlardı. ³⁵Kendileri de yolda olup bitenleri ve ekmeği böldüğü zaman İsa'yı nasıl tanıdıklarını anlattılar.