ME
NU

OMELIE / Omelie TR

09 mag 2021
09/05/2021 - PASKALYA DEVRESİ – 6. Pazar Günü – B

09/05/2021 - PASKALYA DEVRESİ – 6. Pazar Günü – B

1.Okuma Hav. İşl. 10,25-26.34-35.44-48 Mezmur 97/96 2. Okuma 1Yh 4,7-1 İncil Yh 15,9-17

Bugünkü okumaların temel konusu sevgidir. İsa, gerçek sevgiyi anlatmak için, öğrencilerle kısa bir konuşma başlatıyor. Gerçek, tam bir insanın yaşamının “özü”, sevgidir, ama Allah insanı bu şekilde yarattığı halde günah insanın halini bozmuştur.

İncil yazarının bu konuşmayı koyduğu yer, Son Akşam Yemeğidir. İsa, Peder’in sevgisinin Kendisini kaplamakta olduğunu bilerek öğrencilerini Peder’in davranış şekline dikkat etmeye çağırıyor. İsa, Peder’in söz verdiği ve ölümden dirilmesiyle tam bir şekilde görünecek olan sevgiyi tanımaktadır. Öğrenciler; sadece gördüklerini, sadece İsa'nın mucizeleri aracılığıyla gösterilmiş o sevgiyi anlayabilirler: Baba İsa'yı o kadar sevdi ki, O’nun büyük ve şaheser işaretler yapmasına izin verdi. İsa, Peder’inden sevmeyi öğrenmiştir: Dostlarını karşılıksız, yorgunluğu düşünmeden, sınırsızca sevdi. Onları nasıl sevdi? Onlara dost gibi davrandı: Kendi, bu kadar büyük iken zavallı, anlamsız, içlerine kapanık olan öğrencilerine dost gibi davrandı. Onlara en büyük armağanları verdi, onlara Peder’in Kendisine açıkladığı gizlerini tanıttı. İsa, öğrencilerini, ve bizi de, kendi hayatını feda ederek sevdi. Biz bunun nelere mal olduğunu çok iyi biliyoruz!

Şimdi öğrencilerine son defa konuştuğunda İsa, onlara nasihatlerde bulunuyor: Onlar, Kendisini örnek alarak birbirlerini sevebilmek için sevgisinde “kalmalıdırlar”! “Sevgimde kalın!”: İsa bunu tembih ediyor, çünkü öğrencilerin her birinin yaşamı O’nun için önemlidir. İsa’nın tembihleri iki şekilde anlaşılabilir: Benim ilgim sizi kaplasın, sizi sevmeme izin verin, sadece benden çıkan ısı ile ısının, öğretilerimi bir hazine gibi muhafaza edin; ama şu şekilde de anlaşılabilir: Sadece beni sevin, kalbinizi başkasına vermeyin, bakışınız bana doğru olsun. İsa, kurtuluşumuz için, aynı zamanda da yaşamımızın faydalı olması ve kalbin, derin ve gerçek sevincin daima canlı kalması için bu şekilde konuşmaktadır.

İsa’nın öğretisi, Yuhanna’nın mektubunda da yankılanmaktadır. O da sevgiden bahseder. Hatta Allah’ın sevgi olduğunu söylüyor. Allah sevgi ise ve Allah Babamız ise, biz de sevgiden ibaret değil miyiz? Bize bakanın ancak ve ancak sevgiyi görmesi gerekecekti! Bizde görülen sevginin; sadece Allah’ın, Baba olan o Allah'ın sevgisi olması gerekecekti. Gerçek sevgi, bizim duygularımız ve fantezilerimizle gerçekleştirdiğimiz sevgi değil, Peder’in bize Oğlunu vererek gösterip bağışladığı sevgidir. Bunun için örnek olarak Peder’in sevgisini hep gözümüzün önünde bulundurmalıyız: Bunun için Kutsal Yazılar faydalıdır, özellikle Peder’in her bir insan için ve tüm insanlık için olan sevgisini gösteren, İsa’nın yaşamı önemlidir.

Petrus, yüzbaşı Kornelius’un evine girerken bakışını Allah’ın sevgisine doğru çevirmektedir: Bunun içindir ki kendi kültürel ve dini çekimserliklerini yenebilmektedir ve toplanmış putperestlere İsa’yı ilan edebilmektedir. Peder’in sevgisine bakarak, havari daha önce yaklaşmayacağı ve sevmeyeceği kişileri sevebilmeyi beceriyor. Onları, Rab İsa’yı müjdeleyerek ve sonra onları vaftiz aracılığıyla Kilise'nin kutsal birliğine kabul ederek, sevmektedir. Petrus’un Rab’bi ve Öğretmeni ile olan birliği, meyve vermektedir: Barış ve kutsallık meyvesi, dünyanın yönünü değiştiren, Peder’e şan veren ve tüm imanlıları sevindiren meyvedir!

Ben de gelecek günlerde etrafımda Allah’ın sevgisini görmeye çalışacağım ve ona beni yöneltmesine izin vereceğim!

OKUMALAR

Havarilerin Kitabından Sözler

Petrus Celile'deki Kayseriye'ye varınca, Roma ordusunda subay Kornelyus'un evine gitti. Kornelyus Petrus'u karşıladı ve ayaklarına kapanıp secde etti. Petrus ise onu ayağa kaldırarak, «Kalk, ben de insanım» dedi. O zaman Petrus söz alıp şöyle dedi: «Allah'ın insanlar arasında ayrım yapmadığını, ama kendisinden korkan ve doğru olanı yapan kişiyi, ulusuna bakmaksızın kabul ettiğini gerçekten anlıyorum. Petrus daha bu sözleri söylerken Kutsal Ruh, konuşmayı dinleyen herkesin üzerine indi. Petrus'la birlikte gelmiş olan Yahudi imanlılar, Kutsal Ruh armağanının diğer uluslardan olanların da üzerine dökülmesini şaşkınlıkla karşıladılar. Çünkü onların, bilmedikleri dillerde konuşup Allah'ı yücelttiklerini duyuyorlardı. O zaman Petrus, «Bunlar, tıpkı bizim gibi Kutsal Ruh'u almışlardır. Suyla vaftiz olmalarına kim engel olabilir?» dedi. Böylelikle onların İsa Mesih adıyla vaftiz olmalarını buyurdu. Sonra onlar Petrus'a, birkaç gün yanlarında kalması için ricada bulundular.

Mezmur98(97)

Yeni bir ezgi söyleyin RAB'be. Çünkü harikalar yaptı.

Zaferler kazandı sağ eli ve kutsal koluyla.

RAB zaferini bildirdi,

ulusların gözü önüne serdi doğruluğunu.

İsrail halkına sevgisini, sadakatini anımsadı;

Allah'ımızın zaferini gördü dünyanın dört bucağı.

Sevinç çığlıkları atın RAB'be,

ey yeryüzündekiler! Sevinç ezgileriyle yeri göğü çınlatın!

Aziz Yuhanna'nın 1. Mektubundan Sözler

Sevgili kardeşlerim, birbirimizi sevelim. Çünkü sevgi Allah'tandır. Seven herkes Allah'tan doğmuştur ve Allah'ı tanır. Sevmeyen kişi Allah'ı tanımış değildir. Çünkü Allah sevgidir. Allah, biricik Oğlunun aracılığıyla yaşayalım diye O'nu dünyaya gönderdi ve böylece bize olan sevgisini gösterdi. Allah'ı biz sevmiş değildik, ama O bizi sevdi ve Oğlunu günahlarımızı bağışlatan kurban olarak dünyaya gönderdi. İşte sevgi budur.

Aziz Yuhanna Tarafından Yazılan Mesih İsa'nın İncil'inden Sözler

Mesih İsa, bu dünyadan Pederine dönmeden önce şakirtlerine şöyle dedi: «Baba'nın beni sevdiği gibi, ben de sizi sevdim. Benim sevgimde kalın. Eğer buyruklarımı yerine getirirseniz sevgimde kalırsınız, tıpkı benim de Babamın buyruklarını yerine getirdiğim ve sevgisinde kaldığım gibi... Bunları size, sevincim sizde olsun ve sevinciniz tamamlansın diye söyledim. Benim buyruğum şudur: sizi sevdiğim gibi birbirinizi sevin. Hiç kimsede, insanın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur. Size buyurduklarımı yaparsanız, benim dostlarım olursunuz. Artık size kul demem. Çünkü kul efendisinin ne yaptığını bilmez. Size dost dedim. Çünkü Babamdan bütün işittiklerimi size bildirdim. Siz beni seçmediniz, ben sizi seçtim. Gidip meyve veresiniz, meyveniz de kalıcı olsun diye sizi ben atadım. Öyle ki, benim adımla Baba'dan ne dilerseniz size versin. Size şu buyruğu veriyorum: birbirinizi sevin!»