Fraternità Gesù Risorto
Casa di Preghiera S.Maria Assunta - Tavodo - TN

ME
NU

Calendario

Omelie

Opuscoli

Altri scritti

OMELIE / Omelie TR

24 apr 2016
24/04/2016 - PASKALYA DEVRESİ 5ª PAZAR GÜNÜ - C

24/04/2016 - PASKALYA DEVRESİ 5ª PAZAR GÜNÜ - C

1ª Okuma Hav İş 14,21-27 * Mezmurdan 144 * 2ª Okuma Vahiy 21,1-5 * İncil Yh 13,31-33.34-35

MEDİTASYON

Vahiy Kitabının sonunda aziz Yuhanna, vizyonlarından bir başkasını daha anlatmaktadır. Biz onun gördüğünü göremesek de anlatısını emin bir şekilde dinliyoruz. Yuhanna, “yeni bir gök ve yeni bir yeryüzü” gördü, çünkü “önceki gök ve yeryüzü ortadan kalkmıştı; deniz de yok olmuştu”. Bu güzel, hatta çok güzel bir haberdir. Artık deniz yoktur: Deniz tasviri, insan için tehlikeli durumlara işaret eder. Deniz, insanın daima güvensiz, sabit olmayan, tehlike içinde bulunduğu yerdir. Gök ve yeryüzü de önceki gibi değildirler. Bu tasvirler bize neler öğretiyor? İsa yeryüzünde kabul edildiği zaman, insanların O’nu dinleyip takip ederek yaşadıkları zaman, her şey yenidir ve öncekinden farklıdır. Şimdi İsa’ya itaat eden insanlar, yeni emri yaşamaktadırlar; birbirlerini sevmekte, kibri ve kendini beğenmeyi yok etmekte, kıskançlıkları ve çekememezlikleri ortadan kaldırmakta, öfkeyi ve boşlukları geride bırakmakta, kendilerini saptıran cinsel hırsların peşinden gitmemekte, birbirlerini aldatmak amacıyla yalan ve sahteliği kullanmamaktadırlar. Artık yeryüzü önceki gibi değildir. Fakat görünmez gerçeklerin yeri olan gök de, önceki gibi değildir. İsa’ya iman edenlerin göklerinde yabancı ilahlar için, kader korkusu ve şans endişesi için artık yer kalmamıştır. Burada falcı şeytanlar için, - sevgi bağları kurmak ya da çözmek için; Allah’ın evlatlarının istikametlerini değiştirmek amacıyla çağrıda bulunanlar için de - artık yer yoktur. Yeni gökte ve yeni yeryüzünde sadece tek Rab olan İsa için yer vardır.

Bahsedilen değişimin tümü yeni emir sayesinde gerçekleşmektedir; o emir ki, İsa’nın öğrencilerini bütün dünya için hoş; yaşadıkları yeri de yaşanabilen ve sağlıklı bir yer haline getirir. Yeni emir! Bu, İsa’nın her ilişkide yaşadığı o bilgeliktir. Ebeveynlerine karşı İsa, gerçek sevgiyi yaşadı: Yani, hem onlar tarafından sevilmeye izin verdi, hem de onlara boyun eğerek, onları sevdi. Kendisine yaklaşanlar ile de bu yeni emri yaşadı: Bunlar, acı çeken ve hasta olan, hakikate susayan ve günahla bozulan erkekler ve kadınlar idiler. Aynı şekilde İsa, öğrencileri ve havarileri ile de zaman geçirdi: Onları dinledi ve onlara eğitim verdi, onlara gerçekleştirecekleri görevleri teslim etti, onlara dinlendirdi ve dua etmelerine yardımcı oldu, onları zorluklardan ve korkulardan kurtardı. İsa, kendi hayatını bu “emir” ile tanımladı. Bu emre yeni diyordu, çünkü o gerçekten yeni idi. Şimdiye kadar bizler sadece “seveceksin”, Allah’ı ve komşunu seveceksin ifadelerini duyduk. Şimdi ise İsa bize, “birbirinizi seviniz” diyor. Yani diğerlerinin sevgisini kabul et; senin de onların hizmetlerine, onların iyiliklerine muhtaç olduğunu anlayabilmen için alçakgönüllü ol! Allah’ın senin faydan için diğerlerinden yararlandığını kabul et! Kardeşlerinin, senin için yaptıklarına değer ver! Sen de sev, fakat muhtaç olduğunu bilen kimsenin o alçakgönüllülüğüyle sev! Sev, ama hiç kimseden, sana hiçbir karşılık veremeyenden de, daha üstün olmadığını bilerek sev! Bu emir gerçekten yenidir, çünkü senin hayatını da yeni kılar: İlk önce iç hayatını, sonra da aile hayatını ve toplumsal hayatı yeniden inşa eder. Hatta eğer sadece sen değil de, bütün mahalle cemaati bu emri yaşarsa, o zaman o yer derin bir değişmeye tanık olur, gerçekten yeni bir gök ve yeni bir yeryüzü haline gelir. O yer, İsa’nın şanı olur; İsa onu, kendi fedakarlığının meyvesi olarak, Baba’ya sunabilir.

Yeni emri yaşayabilmemiz için bize ışık ve güç veren ve yeryüzünü “yeni” kılan İsa’nın fedakarlığıdır. Bu fedakarlığa katılmakla bizler övünürüz. Gerçekten de, Aziz Pavlus’un dediği gibi, “Allah’ın ülkesine girmek için birçok sıkıntılardan geçmemiz gerekir”. İsa ile ve İsa sayesinde yaşayan kişi; İsa’yı seven, O’na hizmet eden kişi, iç sevinçle yaşamaktadır, çünkü Rab’bin doluluğunu tanır. Fakat aynı zamanda da o, aynen İsa gibi, haçı taşımaktadır.

Yeni gök ve yeni yeryüzü, bizimdir. Onlar, bize aitler, bizler ki dıştan bakıldığında çelişki gibi görünen şu durumu yaşamaktayız: Arkamızda dünyayı ve onun bütün yalanlarını bırakıp İsa ile birlikte hayatın tamlığını yaşamaktayız, aynı zamanda da insanların hakaretlerine ve zulümlerine, denenmelere ve iftiralara maruz kalmaktayız. Bu yüzden çok acı çekiyoruz. Acaba, bu bir çelişki midir? Bu, İsa’nın öngörüp şu sözlerle özetlediği durumdur: “Eğer benim yüzümden size hakaret ederlerse, zulmederlerse, yalan yere sizin için her türlü kötü söylerlerse ne mutlu sizlere! Sevinin ve neşeyle coşun, çünkü göklerde ödülünüz büyük olacaktır”. O zaman İsa’ya ait olduğumuz için sevinelim ve sarsılmadan O’nun yolunda sebat gösterelim! İsa emindir; O, ruhlarımızın çobanı ve koruyucusudur. Mezmurdan okuduğumuz gibi, karanlık vadide yürüsek bile, korkumuz yoktur. İsa ile birlikte olduğumuz müddetçe, tehlikeli denizde değil, daima sabit karadayız. İsa sabitliğimizdir. İsa tarafından desteklenmiş ve yüreklendirilmiş olarak, birbirimizi sevmeyi öğrenmeye devam edelim: Böylece bu dünyada İsa’nın şanı olacağız. Dünya da, karşılıklı sevgimizden, bizi İsa’nın öğrencileri olarak tanıyacak ve İsa’yı da tanımaya başlayacaktır.

OKUMALAR

Havarilerin İşlerinden 14,21-27

O kentte de Müjde'yi duyurup birçok öğrenci edindiler.

Pavlus'la Barnaba daha sonra Listra, Konya ve Antakya'ya dönerek öğrencileri ruhça pekiştirdiler, imana bağlı kalmaları için onlaracesaret verdiler. «Tanrı'nın Egemenliğine, birçok sıkıntıdan geçerek girmemiz gerek» diyorlardı. İmanlılar için her toplulukta ihtiyarlar seçtiler. Dua ve oruçla onları, inanmış oldukları Rab'be emanet ettiler.
Pisidya bölgesinden geçerek Pamfilya'ya geldiler. Perge'de Tanrı sözünü bildirdikten sonra Antalya'ya gittiler. Oradan gemiyle, artık tamamlamış bulundukları görev için Tanrı'nın lütfuna emanet edildikleri yer olan Antakya'ya döndüler. Oraya vardıklarında inanlılar topluluğunu bir araya getirip Tanrı'nın kendileri aracılığıyla neler yaptığını, diğer uluslara iman kapısını nasıl açtığını anlattılar. Oradaki öğrencilerin yanında uzun bir süre kaldılar.

144 Mezmurdan

RAB lütufkar ve sevecendir,

Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.

RAB herkese iyi davranır,

Sevecenliği bütün yapıtlarını kapsar.

Bütün yapıtların sana şükreder, ya RAB,

Sadık kulların sana övgüler sunar.

Krallığının yüceliğini anlatır,

Kudretini konuşur;

Herkes senin gücünü,

Krallığının yüce görkemini bilsin diye.

Senin krallığın sonsuz bir krallıktır,

Egemenliğin kuşaklar boyunca sürer.

RAB verdiği bütün sözleri tutar,

Her davranışı sevgi doludur.

Vahiy Kitabından 21,1-5

Bundan sonra yeni bir gökle yeni bir yeryüzü gördüm. Çünkü önceki gök ve önceki yeryüzü ortadan kalkmıştı. Deniz de yoktu artık. Kutsal kentin, yeni Kudüs'ün kendi güveyi için hazırlanmış süslü bir gelin gibi, gökten, Tanrı'nın yanından indiğini gördüm. Tahttan yükselen gür bir sesin şöyle dediğini işittim: «İşte, Tanrı'nın konutu insanların arasındadır. Tanrı onların arasında yaşayacak. Onlar O'nun halkı olacaklar, Tanrı'nın kendisi de onların arasında bulunacak. Onların gözlerinden bütün yaşları silecek. Artık ölüm olmayacak. Artık ne yas, ne ağlayış, ne de ıstırap olacak. Çünkü önceki düzen ortadan kalkmıştır.»
Tahtın üzerinde oturan dedi ki, «İşte her şeyi yeniliyorum.» Sonra, «Bunları yaz!» dedi. «Çünkü bu sözler güvenilir ve gerçektir.»

İncil Yuhanna 13,31-33.34-35

Yahuda dışarı çıkınca İsa, «İnsanoğlu şimdi yüceltilmiştir» dedi. «Tanrı da O'nda yüceltilmiş bulunuyor. Tanrı O'nda yüceltildiğine göre, Tanrı da O'nu kendinde yüceltecek, ve hemen yüceltecektir. Çocuklar! Kısa bir süre daha sizinleyim. Beni arayacaksınız, ama Yahudilere söylediğim gibi, şimdi size de söylüyorum, benim gideceğim yere siz gelemezsiniz. Size yeni bir buyruk veriyorum: birbirinizi sevin. Sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi sevin. Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim öğrencilerim olduğunuzu anlayacaktır.»