OMELIE / Omelie TR

16 apr 2023

16/04/2023 - PASKALYA DEVRESİ – 2. Pazar Günü - 2ª A

16/04/2023 - PASKALYA DEVRESİ – 2. Pazar Günü - 2ª A

I okuma Hav. Kit. 2,42-47 Mezmur 117 II okuma 1Pt 1,3-9 İncil Yh 20,19-31

Bu Pazar günü ile Paskalya haftası tamamlanmış oluyor. Birkaç yıldan beri bu Pazar gününe “İlahi merhamet pazarı” denilmektedir: Gerçekten de bugünkü İncil’de İsa’nın iman edemeyen havarisine karşı sevgisini ve alçakgönüllülüğünü görüyoruz. Bu havari inanamıyor, çünkü kibirlidir. Tomas, dostlarının ve kardeşlerinin tanıklığına, bütün Kutsal Yazıların, yaşamını Allah’a emanet eden hakkında söylediklerine de güvenmek istemiyor.

İsa, Tomas’ı hüzünü doğuran yalnızlığa terk etmiyor, ona karşı geliyor. Aynen İsa, büyük iyilikle ve birçok şekilde bize de karşı geliyor, öyle ki O’na iman etmekten vazgeçmeyelim, öyle ki O’nun ölümden dirildiğine ve bundan gelen O’nun bizimle var olduğuna, Söz’ün gerçeğine, birlik ve barış armağanına şüphe etme denenmesine düşmeyelim.

İsa Tomas’a yaralarını ellemesine izin verdi: Bize de kendimizi O’na bırakarak Kilise aracılığıyla O’ndan her af dilediğimizde barış vermektedir! Bugün Allah’ın merhametini kutlamamızın bir diğer sebebi de budur: Dirilen İsa, havarilerine insanların günahlarını affedebilme yetkisini ve görevini verdi.

“Kutsal Ruh’u alınız; kimin günahlarını affederseniz onların günahları affedilmiş olacak, kimin günahlarını affetmezseniz onların günahları affedilmemiş olacak”. Allah’ın bize karşı merhameti, İsa’nın yüreğinde ilk yeri alır. Dirildiği gün, havarileriyle ilk karşılaşmasında onlara bu ilahi görevi verir: Her kim yüreğinde barış arıyorsa, Allah ile birlik istiyorsa, İsa’ya ve verdiği görevlerde sadakatli kalmak için güç arıyorsa onların sözlerinde Baba’nın merhametinden eminliğini bulacaklardır.

Papa XVI. Benedikt bize güvenle şunu söyler: “Kim Tövbe Gizeminde hangi günah işlendiyse, bunu alçakgönüllülükle tanıyıp rahibe itiraf eder Allah’ın affının barışçı sevincini daima tecrübe eder”. Papa Françesko bütün Kilise’ye bir kutsal yılı kutlattı, öyle ki her mümin Baba’nın merhametini tecrübe edebilsin. Ve de af dileme gerekliliği hakkında ısrar etmeye, rahiplere de merhametli olmayı tavsiye etmeye devam etmektedir.

Merhamet Gizemi, dirilmiş İsa ile şahsi bir karşılaşmadır. Bu sebepten İsa ile birleşmek, O’nunla yürüyüşe devam etmek ve O’nun sabırlı ve güçlü eliyle yönlendirilmek amacıyla yaşanmalıdır. Günahları O’nun ellerine koyuyoruz, öyle ki kendimizi tamamen O’nun hikmetine ve O’nun öğretilerine teslim etmemizde engel bulmayalım. Kim İsa’yı kendini sunmak için aramıyorsa günahlarını itiraf etmekte anlam bulmayacaktır, hatta bunu şahsi yaşamına bir karışma gibi görecektir.

İsa şöyle diyor: “Kimin günahları affedilmezse onun günahları affedilmemiş olacak”. Bu bir kapris değil, ama rahibin affetmediği biri olursa sebebi karşısındakinde İsa’nın Sözünü dinleme ve Kilise’nin birliğine dönme arzusunu bulamayışıdır.

Affı ile Rab bizleri cemaate tekrar dahil eder, yani havarileriyle başlattığı ve yeni bir hayat yaşamaya devam eden cemaate: Burada karşılıklı sevgi vardır ve katılana sevinç verilir. Gerçekten de insanın birliğe son derece ihtiyacı vardır, bu uğraş gerektirse de.

İlk okuma Yeruşalim’deki ilk cemaati izlememize yarar, orada İsa’ya olan sevginin kardeşleri nasıl sevmeye ittiğini görürüz. Cemaatlerimizi, o zamanlardaki cemaate benzetelim, alçakgönüllülükle ve sevinçle onlardan birlikte dua etmeyi, birliği, kardeşçe yaşamayı ve havarilerin Sözünü dinlemeyi öğrenelim!

OKUMALAR

1.Okuma: Havarilerin Işleri. 2,42-47

O gün yaklaşık üç bin kişi topluluğa katıldı. Bunlar kendilerini elçilerin öğretisine, paydaşlığa, ekmek bölmeye ve duaya adadılar.

Herkesi bir korku sarmıştı. Elçilerin aracılığıyla birçok harikalar ve mucizeler yapılıyordu. İmanlıların tümü bir arada bulunuyor, her şeyi ortaklaşa kullanıyorlardı. Mallarını mülklerini satıyor ve bunun parasını herkese ihtiyacına göre dağıtıyorlardı. Her gün tapınakta toplanmaya devam eden imanlılar, kendi evlerinde de ekmek bölüp içten bir sevinç ve sadelikle yemek yiyor ve Allah'ı övüyorlardı. Tüm halkın beğenisini kazanmışlardı. Rab de her gün yeni kurtulanları onların arasına katıyordu.

Mezmur 117

RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,

Sevgisi sonsuzdur. "Sonsuzdur sevgisi!" desin İsrail halkı.

"Sonsuzdur sevgisi!" desin Harun'un soyu. "Sonsuzdur sevgisi!" desin RAB'den korkanlar.

İtilip kakıldım, düşmek üzereydim, ama RAB yardım etti bana.

RAB'dir gücüm ve ezgimin konusu, O kurtarıcım oldu.

Sevinç ve zafer çığlıkları çınlıyor doğruların çadırlarında:

"RAB'bin sağ eli güçlü işler yapar. Yapıcıların reddettiği taş,

Köşenin baş taşı oldu.

RAB'bin işidir bu, gözümüzde harika bir iş!

Bugün RAB'bin yarattığı gündür, onun için sevinip coşalım!

2.Okuma: Aziz Petrus’un 1.Mektubundan 1,3-9

Rabbimiz İsa Mesih'in Allah'ı ve Babasına övgüler olsun. Çünkü O, kendi büyük merhametiyle yeniden doğmamızı sağladı. İsa Mesih'i ölümden diriltmekle bizi yaşayan bir ümide, çürümez, lekesiz ve solmaz bir mirasa kavuşturdu. Bu miras sizin için göklerde saklıdır. Zaman sona ererken açığa çıkarılmaya hazır olan kurtuluşa kavuşasınız diye iman sayesinde Allah'ın gücüyle korunuyorsunuz. Bu nedenle şimdi kısa bir süre çeşitli denemeler sonucu acı çekmeniz gerekiyorsa da, sevinçle coşmaktasınız. Böylelikle içtenliği kanıtlanan imanınız, İsa Mesih göründüğü zaman size övgü, yücelik ve onur kazandıracak. Bu imanınız, ateşle arıtıldığı halde yok olup giden altından daha değerlidir. Mesih'i görmemiş olsanız da O'nu seviyorsunuz. Şimdi O'nu görmediğiniz halde O'na iman ediyor ve sözle anlatılamayacak yüce bir sevinçle coşuyorsunuz. Çünkü imanınızın sonucu olarak canlarınızın kurtuluşuna erişiyorsunuz.

İncil: Yuhanna 20,19-31

Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudilerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup onlara, «Size esenlik olsun!» dedi.
Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rab'bi görünce sevindiler. İsa yine onlara, «Size esenlik olsun!» dedi. «Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizigönderiyorum.» Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, «Kutsal Ruh'u alın!» dedi. «Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.»

İsa Tomas'a görünüyor

Onikilerden biri, İkiz diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi. Öbür öğrenciler ona, «Biz Rab'bi gördük!» dediler.
Tomas ise, «O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam» dedi.
Sekiz gün sonra İsa'nın öğrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortalarında durdu, «Size esenlik olsun!» dedi. Sonra Tomas'a, «Parmağını uzat» dedi, «ellerime bak, elini uzat, böğrüme koy. İmansız olma, imanlı ol!»