OMELIE / Omelie TR

26 apr 2015

26/04/2015 - PASKALYA DEVRESİ - 4. Pazar Günü - B

26/04/2015 - PASKALYA DEVRESİ - 4. Pazar Günü - B

İyi Çoban Pazarı

1. Okuma Hav. İşl. 4,8-12 * Mezmur 117 * 2. Okuma 1Yh 3,1-2 * İncil Yh 10,11-18

Bugün İyi Çoban Pazar Günü ve Rab’bin, Kilisede hizmet etmeye çağırmak istediği kişiler için dua günüdür. Bugünkü okumaların konusu Tanrı’nın sevgisi ve insanın kurtuluşudur. Tanrı’nın sevgisi kurtuluşa ihtiyacı olan insanın üzerine ‘dökülür’. Bu da, ancak ve ancak Mesih İsa sayesinde gerçekleşir. Aziz Petrus da bunu ilan ediyor; sorgulandığında görgü tanığı olarak açıkça söylüyor ki, tek kurtarıcı çarmıha gerilmiş ama sonra ölülerden dirilmiş Nasıralı Mesih İsa’dır. Neden İsa, kurtarıcıdır, hatta tektir ? O’nun yaşadıkları ve yaptıkları çok belli ki Tanrı’nın eseridir. O’nun, insanların yararına yaptığı mucizeler, hiç nefret duymadan, hiç öç almak istemeden, hiç şikayet etmeden, tersine Baba’ya sevgiyle itaat ederek kabul ettiği ıstıraplar ve ölüm, özellikle de görgü tanıkları olan Havariler, kadınlar ve diğer öğrenciler tarafından ilan edilmiş O’nun dirilişi ispat ediyor ki, Mesih İsa’da Tanrı’nın sevgisinin bütünlüğü, dolayısıyla da Tanrı’nın yetkisi mevcuttur. O’nun yaptıkları ve yaşadıkları bunun garantisidir. “Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur”; başka hiçbir insanın bu kadar büyük bir hikmeti, bir sevgisi, bir yetkisi ve bir garantisi yoktur. Aziz Yuhanna da O’ndan bahsediyor ve “Bakın, Tanrı’nın evlatları olarak çağrılan bizlere Baba Tanrı ne büyük bir sevgi gösterdi” diye yazıyor. Bakabildiğimiz ve görebildiğimiz sevgi nedir, daha doğrusu kimdir? O’nun Oğludur, İsa’dır. Baba’nın sevgisi O’dur. Bugünkü okumadan başka Yuhanna bunu çok defa yazdığı İncil’de ve birinci mektupta tekrarlıyor.

Baba seviyor, sever; O, peygamberlerin ve mezmurların bahsettiği çobandır. O, çobanın, koyunlarına özen gösterdiği gibi bizimle ilgileniyor. Madem ki, insanlar Tanrı’yı göremez, O, görülebilen bir insan aracılığıyla kendisini ve sevgisini insanlara göstermeyi istedi. Bu kişi İsa’dır; O, Tanrı’nın sevgisinin vücut almasıdır. Bu yüzden İsa “Ben iyi Çoban’ım. Ben koyunlarım için canımı veririm” dedi. İsa, Çoban simgesini kullanarak, kendisini, sadece Tanrı’nın görünümü değil, tanrısal sevginin gerçek taşıyıcısı olarak, tanıtıyor. Bu simge ile bizi, iyi bir çobanın koyunlarını tanıdığı gibi, O’nun da, bizi tanıyıp, topladığını, tehlikelerden ve düşmandan koruduğunu, bize önderlik ettiğini söylüyor.

İsa, yalnız o zamandaki imanlılar için değil, bizim için de, sevgisini somut ve görülebilen kılmak istedi. Bu yüzden günümüzde de çoban görevini aramızda ve bizimle birlikte yaşayan somut insanlara iletiyor. Bu Paskalya devresinin dördüncü pazar gününde Rab’bin çoban sevgisine katılanlar ve bununla görevlendirilenler için dua ediyoruz. O’nun devamlı olarak gençleri bu hizmete çağırması için ve çağrılanların da sevinçle ve yüreklilikle hayatlarını adasınlar diye, cesareti ve sevgisi olması için dua ediyoruz.

Bir gencin, Tanrı’ya adanmasını ve Kilise’ye hizmet etmek için, kendini Hıristiyan cemaatine hazır olmak için, Rab’be dua ve övgü yükseltmek için, çocukları imanda eğitmek için, acı çekenlerin yanında olup, özen göstermek için, hasta olanlarla ilgilenip, onları Rab’bin sevgisiyle teselli etmek için kendini sunmasını görmek ne güzeldir! Rab’bin, Hükümranlığında kendimizi vermeye çağrıları çok çeşitlidir ve hepsi güzeldir. Maalesef günümüzde tamamen ve her zaman için kendilerini sunan gençler azdır... Rab birçok genci çağırıyor, ama maalesef Hıristiyanlar arasında bile bu gençlerin cevap vermelerini destekleyen yetişkinler azdır. Gerçekten çok dua etmek gerekiyor. İsa’nın kendisi “Ürünün sahibine yalvarın, işçiler göndersin” dedi. Dua etmek... İşte bugün görevimiz budur. Ancak sadece bugünkü değil de, her günkü görevimizdir, çünkü dua eden bir cemaat, dua eden bir aile, Rab’bin çağrılanların cevap verip olgunlaşabildiği uygun yerdir. Ciddi dua etmeyen, bir rahibi aradığında onu bulamazsa veya bulduğu rahip ona yardımcı olamazsa ya da varolan çobanlar iyi örnek olmazlarsa, şikayet etmesin çünkü kendi suçu da var. Ciddi dua etmeyen, İsa’nın arzusuna katılmıyor. Sen dua ediyor musun? Sadece kısa birkaç duayı tekrarlamakla mı yetiniyorsun ya da günde bir saat Rab’bi dinlemek, övmek, tapınmak ve şükretmek için durabilir misin? Bir saat olmazsa, en azından yarım saat böyle geçirebilir misin? Birkaç sene veya senelerdir Hıristiyan olarak yaşayan kişi “dua uzmanı” olmalıdır! Cesur olalım; Tanrı’nın sevgisi o kadar büyük, güzel ve gerekli ki, O’nunla olan diyalogu derinleştirmek için, O’nunla olan dostluğu, evlatlığı ve birliği güçlendirmek için O’nunla baş başa durmak bir zenginliktir! Bunu yapan için, hem de tüm Kilise için değerlidir! Göksel Baba da bu duayı, şimdiki ve gelecekteki çobanları çağırmak ve hazırlamak için kullanır.