Fraternità Gesù Risorto
Casa di Preghiera S.Maria Assunta - Tavodo - TN

ME
NU

Calendario

Omelie

Opuscoli

Altri scritti

OMELIE / Omelie TR

28 ott 2012
28/10/2012 - Olağan Devre 30. Pazar Günü - B

28/10/2012 - Olağan Devre - 30. Pazar Günü - B -

(Güneş saatine dönüş!)

1.Okuma Yer. 31,7-9 * Mezmur 125 * 2.Okuma İbr. 5,1-6 * İncil Mk. 10,46-52

Yeremya peygamber daha önce, halkı işlediği günahlar için azarlamaya zorunda kalmıştı: Başlarına büyük cezalar geleceğini bildirmişti - bunların arasında köle olarak sürgün edilmeleri de vardı -; şimdi ise atalarının topraklarında kalmış olan fakirleri ve acı çekenleri sevinmeye çağırmaktadır. Peygamber, sürgün edilenlerin de döneceklerini ve teselli olacaklarını müjdeliyor. Hatta kör ve topal bile tekrar kutsal şehir Yeruşalim’i görebilecek! Sürgünde olanların dönüşü 70 yıl sonra gerçekleşti, ancak Yeremya peygamberin sözleri daha uzun vadeli ve evrensel bir anlam da taşımakta idiler. Onun müjdesi, tüm zamanların insanlığını kapsayan sevinçle ilgilidir, o sevinç insanlığın arasına Gelmesi Gereken ve vaat edilen Mesih geldiğinde gerçekleşecektir. Gerçekten de İsa’nın Eriha’ya varışı, körün iyileşmesiyle dikkati çeker. Kör, gerçekten yeni bir olayın tanığıdır ve her birimize birçok şey söylemektedir.

İsa’nın ardından kalabalık gider, ancak O’na imanını bildiren sadece bir kişidir, o da kördür, O’nu göremez bile. Kör, İsa hakkında konuşulduğunu duyduğunda, O’na Mesih ve kraliyet unvanı ile hitap eder, O’na: “Davut’un Oğlu” der. O’na yüksek sesle, çevredekilerin ne düşüneceğini veya ne diyeceğini umursamadan seslenir. İmanı sade ve açık! Kendisi dilencilik yapıyordu, zaten bir körün yapabileceği tek meslek de bu idi. Tek zenginliği, onu örten ve gerektiğinde oturması için minder vazifesi gören sırtındaki abası idi. O, bağırmaya devam ediyordu, çünkü kurtuluşu için bunun tek ve son çaresi olduğunu biliyordu! “Bana merhamet et, bana acı” diye tekrar ediyordu: Bu yalvarış sadece Allah’a yapılır: İmkânsızlığını ve layık olmadığını bilen alçakgönüllü bir yürekten gelen yakarıştır. Niçin birçok kişi onu susturmaya çalışıyordu? Çünkü o kadar ‘utanmaz’ bir iman herkesin önünde ilan edilemez, bağırılamaz! Bu büyük iman, imansızlara bir suçlama sayılabilirdi. Bu aynı duyguyu bazen biz de yaşamıyor muyuz? Açıkça haç işaretimizi yapmaktan çekindiğimiz zamanlar veya Pazar günü, bize gelen beklemediğimiz bir misafire, Ayine katılmak istediğimizi söylemekten çekindiğimiz zamanlar… bazen canlı bir iman ve Rabbimize olan sevgimizin tanıklığını yapmaktan çekiniyoruz. Çevredekiler körü azarlıyorlar, ama azarlara alışkın olan o, bu defa azarları hiç dinlemiyor: Yalancı sözler olduğunu anlıyor. Bu, tek kurtarıcıdan ve imandan uzaklaştırmaya çalışanların yalancılığıdır.

“İsa durdu”: Herkes şaşırdı, nefeslerini tuttu. İsa bir dilenci ile mi ilgileniyor? Dilenciden mi etkilendi? Ona acıyor mu? Hiçbir şey yapamayan birinin sesi sebebiyle tüm kalabalık mı duracak? İsa: “Çağırın onu” dedi. İsa, O’na ümitle seslenenin kim olduğunu görmek ve onunla karşılaşmak istiyor. Kör, İsa’ya ulaşmasına engel olmaması için abasını hemen atıyor ve Allah’ın vaatlerini gerçekleştirebilene doğru koşuyor. İşte, çıplak, İsa’nın önünde! İsa, ondan, herkesin önünde imanını ilan etmesini istiyor. Herkesin önünde ilan edilen iman sayesinde kör iyileşme mucizesini ve özellikle de kurtuluşu elde ediyor. İman o kişiyi, insanların günahının etkisinden hür kıldı, o günah ki, bizim de Allah’ın Oğlunu dostlarımız ve kurtarıcımız olarak kabullenmemizi engellemektedir. Muhtaç olduğumuz sadece son, yani ölümden sonraki kurtuluş değildir. Bugün günahın etkisinden kurtulmaya ihtiyacımız var, çünkü günah insanlığı mahvediyor ve bölüyor. Günah modaları, düşünme tarzlarını, içimizdeki arzuları etkiliyor, dolayısıyla aramızda bölünmeler, ayrılıklar, özellikle de Sevgi Allah’ından uzaklaşmalar oluyor: Günah tarafından etkilenmiş arzularımız bizi İsa’dan uzak tutuyor ve O’na olan imanımızı açıkça göstermemizi engelliyor. Kör, karanlıklardan bıkmıştı, ışığı arıyordu ve İsa’nın bunu ona verebileceğini keşfediyor. Bu sebepten arkasından kuvvetle, kararlılıkla bağırıyor. Böylece kurtuluyor!

İsa, körü dinliyor, beni de dinliyor. O, bize merhamet eyleyen, bizim için kendini sunan ve Allah tarafından kılınan başkahindir. İbranilere mektup, Mesih’in üstünlüğünü ve şanını görmemize yardım etmektedir, her an O’na yönelmemize cesaret vermektedir. Özellikle de, bizim ve yaşadığımız dünyanın günahının yükünü hissettiğimizde O’na yönelebileceğimizi hatırlatmaktadır. Çünkü Yeremya’nın vaatlerini gerçekleştiren, O’dur.