ME
NU

OMELIE / Omelie TR

19 mag 2013
19/05/2013 – PENTEKOST BAYRAMI - C

19/05/2013 – PENTEKOST BAYRAMI - C

1ª Okuma Hav. İşl. 2,1-11 * Mezmur 103 * 2ª Okuma Rom 8,8-17 * İncil Yh 14,15-16.23-26

Havariler “hepsi bir arada bulunuyorlardı”. Luka, bu birlik ayrıntısının altını çok iyi çiziyor, çünkü çok önemlidir. Herkesin orada oluşu ve birlik içersinde oluşu, tam birliği getirmek için dünyaya gelen Kutsal Ruh’un varlığının ve eyleminin işaretidir. Dünyanın her yerinde bölünme hüküm sürmektedir, bu da her insanın yüreğindeki egoizmin meyvesidir, Allah’tan uzak olmasının sonucudur. Bu uzaklık insanın ya bilinçli bir şekilde istediği, ya da ailenden veya toplumdan miras aldığı bir durumdur. İnsanlar arasındaki bölünme ilk günah ile başladı ve her günah işlendiğinde derinleşmektedir. Tüm toplumu etkileyen bu bölünme, Babil’de belli oldu: Burada insanlar, Allah’sız da her şeye kabiliyetli ve otonom olduklarını sanarak, Allah’sız bir şehir kurmak için çalışıyorlardı. Bu da, her insani ve dünyevi refahın sonu oldu, her çeşit birlik, işbirliği ve dayanışma sona erdi. Ama on bin yıl öncesini düşünmeyelim, Avrupa’da ve tüm dünyada son zamanlarda olanlara bakışlarımızı çevirelim. Bizim “büyükler” dünyayı birleştirmek istiyor, bunu da Allah’sız, yani sevgisi olmadan, yapmak istiyorlar, bunu yapabilmek için, paranın kölesi olan en zenginler, aralarında anlaşıyorlar ve diğerlerini fark etmedikleri bir çeşit köleliğe mahkûm ediyorlar.

İnsanlara olan Allah’ın sevgisi, İsa vasıtasıyla Kutsal Ruh’u göndererek insanlığın yardımına yetişir. Kutsal Ruh insanların yüreğini içerisinden değiştirir, dolayısıyla da yeryüzünün çehresini değiştirmeye başlar. Kutsal Ruh’un, kendini O’na bırakan ve içlerine dolmasına izin veren yüreklere ihtiyacı vardır: İlk ulaştığı yürekler havarilerinkidir!

Havariler, Rab’be itaat etmek için O’nun adına toplanmaktadırlar. Bu itaat, zaten Kutsal Ruh’un eseridir ve, yaşamlarına girerek onlara sevinç, cesaret ve dünyaya İncil’i yaymak için gerekli armağanları kazandırması için, gerekli olan şarttır. Böylece tüm insanlığın değişimi başlar: İsa’nın adını, ölümünü ve dirilişini duyanlar, On İkilerin cesaretinde Rab’leri için sevgilerini görenler, işte tüm bunlar yukarıdan gelen armağanı almak için yüreklerini açabilirler. İsa bize O’nu Paraklitus olarak tanıtır. Bu söz tek bir kelimeyle tercüme edilemez. Paraklitus insana her durumda yardım eden, onu koruyan ve teselli eden, destekleyen, cesaret veren, yaşamında esas ve temel görevini hatırlatan, güç veren, bilgelik verendir. İsa bizim için O’nu Baba’dan isteyeceğini garantilemektedir. Bizden istenilen tek şart İsa’yı sevmemizdir: “Beni seviyorsanız...”. İsa’ya olan sevgimiz sadece bir duygu olmamalı, somut olaylar ve sözlerine itaat olmalıdır.

Günahkar olsak da, diyor aziz Pavlus, Ruh bize yeni durumu yaşatıyor ve gerçekleştiriyor. Yenilik budur, artık korkmamaktayız ve zayıflıklarımıza ve günahlarımıza hapsedilmiş değiliz.

Kutsal Ruh’un mevcudiyeti kendimizi güvende hissetmemize sebep olur, çünkü bizi Allah’ın evlatları yapar ve dolayısıyla bizi hep O’na ait kılar, sevmeye ve kendimizi sunmaya kabiliyetli yapar. İçimizde sevgi canlı olduğunda sevinç yüreğimizin derinliğinde mevcuttur, etrafımızı çevreleyen dünyayı yani kardeşlerimizi çeken bir sevinçtir, kendini sunma arzusu git gide artan bir girdap gibidir. Dünya gerçekten değişir ve pozitif yönde değişir. Bu, yaşamış olduğumuz bir tecrübedir ve yaşadığımız toplumu değiştirmek için kat etmemiz gereken yoldur. Bu sebepten, İsa’nın sevgisine yüreğimizi açarak, Kutsal Ruh’u kabul edelim. Çevremizdeki Babil bir aile olacaktır, acı veren bölünme birliğe ve gerçek barışa yer açacaktır.

Ne zaman ki milletlerin bölünmesini gösteren değişik diller Rab İsa’ya tek imanı bildireceklerdir, işte o zaman kendimizi kardeş hissedeceğiz ve olacağız. Barışı inşa etmek için başka yollar yoktur. Milletleri ve dünyayı birleştirmenin de başka yolları yoktur ve sadece hayaldir; sporu dünyayı birleştirmek için kullanmayı deneyenler yeni bölünmelere sebep oldular. İsa barışımızdır, çünkü sadece O, Ruh’unu göndererek Kiliseyi inşa edip, ona birlik, bilgelik, sevgi verir. İsa Kilisede hep mevcuttur ve eylemlerini gerçekleştirir. Orada İsa ile hep karşılaşabiliriz ve O’na itaat etmemiz için yardım alabiliriz, ışığıyla aydınlanmamız, güç kazanmamız ve Kutsal Ruh’un tesellisini yine orada alabiliriz. Böylece Kutsal Ruh’un tesellisi, gücü ve ışığı tarafından aydınlanmış ve yönlendirilmiş olacağız!

Kutsal Ruh, Tesellici olarak, daima bizimle olsun!