ME
NU

OMELIE / Omelie TR

15 ago 2017
15/08/2017 – Meryem Ana’nın Göğe Alınması Bayramı

15/08/2017 – Meryem Ana’nın Göğe Alınması Bayramı

 

  1. Okuma Vahiy 11,19a; 12,1-6a.10 * Mezmur 44 * 2. Okuma 1Kor 15,20-26 * İncil Lk 1,39-56

 

Bütün arzularımızı toplayan Allah Peder’e sunduğum duada, şu sözler yankılanmaktadır: “Her zaman gökteki nimetlere bağlı kalmamızı sağla” öyle ki “Meryem Ana’nın mutluluğunu” paylaşabilelim. Babamız’dan, hayatımızın tamamlanmasını, yani şanı dileyebiliriz. Bugün bunun İsa’nın Annesi için gerçekleşmiş olduğunu görüyoruz: İsa’nın Kendisi Meryem’in, O’nu sevdiği gibi, bizi de sevmesini istedi. Meryem’e, Oğuldaki şana katılma ağarmanı verildi. Ben daima kendi kendime soruyorum: «‘Şan’ sözü ne anlamına gelir?” Çünkü sahte bir şanı düşünmek bize daima kolay gelir. ‘Şan’ deyince, Allah’ın güzelliğini ve büyüklüğünü, yani O’nun sevgisini gösteren her şeyi demek istiyoruz: Bunu hatırlamak bana çok iyi gelir. Meryem, küçük büyük hizmetlerindeki sadakati ile, Oğula Baba’nın sevgisini göstererek yaşadı: Şimdi Baba, Meryem’i bütün meleklerin ve kulları olan bütün Atalarının ve Peygamberlerin üstünde kabul ederek, bunu tanımaktadır. Bugün bizler bu sevgi yarışına sevinip buna katılmayı dilemekteyiz; acı çeken ve ölen İsa’nın sevgisini yaşayabilmemizi, Allah’ın sevdiği insanları, yani bütün insanları severek İsa’nın sevgisini kesintisizce yaşayabilmemizi dilemekteyiz. İncil’in metni; somut bir sevgiye, her düzeyde yaşanan bir sevgiye hayranlıkla bakmamız için bize imkan veriyor. Bağlayan bu sevgi hareketinin başoyuncusu, tam da Meryem’dir. O, yaşlı akrabasının hamile kaldığını haber alınca, ona yardım etmek için uzağa koşuyor ve de sadece iki gün değil, üç ay sürece ona yardım ediyor. Meryem’in Elisabeth’e sunduğu ilk yardımı, onunla birlikte Allah’ın övgüsünü yaşamaktır. Birbirlerine imanlarının özelliklerini açıyor ve Peder’in planlarına itaatlerini paylaşıyorlar. Birbirlerine ayrıcalıklı kulları oldukları o gizemi taşımaya yardımcı oluyorlar. Meryem ev hizmetleri ile, Elisabeth anlayışlı olması ve ruhani yakınlığı ile birbirini severek, onların her biri ötekinin itaatine destek oluyor. Ve sevinçleri sağlamlığı kazanıyor. Annelerinden birbirlerine bağışlanan şefkatli ve güçlü sevginin ortamında, onlarda var olan çocuklar yaşamakta ve gelişmektedirler. Vaftizci Yahya ve İsa, annelerinin somut bir şekilde yaşadıkları Allah’a övgüden yararlanmaktadırlar: Birbirlerine bağışladıkları sevgi ve yüreklerinden yayılan ilahi, çocuklarını, tek olan cennette gibi bir tecrübede birleştiriyor. Meryem’in ilahisi, O’nun yüreğinde taşıdığı ve sürekli sevinç ürününü veren o ilahi, imanlıların sesi ile her gün tekrarlanan ilahidir: Bu ilahi, akşamları müminlerin yüreklerini her geceye göğüs germeye hazırlanan ilahidir; göklere doğru yürüyen Kilise’ye eşlik eden ilahidir; şimdiden bize cennetin güzelliğini tattıran ilahidir: Orada bizler bu ilahiyi, Annemizin sesinin eşliğinde okuyacağız! O, dudaklarında bu ilahi ile bizi beklemektedir. Gerçekten de bizler, “Meryem Ana’ın mutluğunu paylaşabilmek için” dua ettik. Ve de Allah bizi dinledi. Meryem, sevinç içinde bizi bekliyor. Onun sevinci bize bulaşıyor. O’nun sevinci, bakışlarımızı Oğlunun bize bir yer hazırlamakta olduğu göğe doğru sabit tutmamıza yardımcı oluyor. Nitekim şu şekilde de dua ettik: “Her zaman gökteki nimetlere bağlı kalmamızı sağla”. Bugünkü Bayram, duamız kabul edilsin diye bir armağandır. Daima “göz yaşı dökerek” yaşadığımız bu dünyadan gözlerimizi, sevgi ve özlemle gökteki nimetlere, sonsuz nimetlere bakmak için, ayırıyoruz. Sonsuz nimetlerin sadece arzulanır ve beklenir halde değil, şimdiden tadılır ve mutluluk verir halde oldukları o yerde Annemizin var olması, bizi yüreklendirip teşvik eder. Annemizin yaptığı gibi, bizler de İsa’ya olan sevgiyi besleyeceğiz; yani, bu sevgiyi her küçük olayda, her karşılaşmada, gürültüler ve dalgınlıklar arasında da, yaşamaya gayret edeceğiz. Buna, “Canım Rab’bi yüceltir; ruhum, Kurtarıcım Allah sayesinde sevinçle coşar” diyen Annemizin ilahisini tekrarlamak, etkin bir yardım olacaktır.


OKUMALAR

1. Okuma: Vahiy 11,19a; 12,1-6a.10

Sonra Tanrı'nın gökteki tapınağı açıldı ve tapınakta O'nun antlaşma sandığı göründü. Gökte olağanüstü bir belirti, güneşe sarınmış bir kadın göründü. Ay ayaklarının altındaydı ve başında on iki yıldızdan oluşmuş bir taç vardı. Kadın gebeydi. Doğum sancıları içinde kıvranıyor, feryat ediyordu. Sonra gökte başka bir belirti göründü: yedi başlı, on boynuzlu ve yedi başında yedi taç olan, kızıl renkli büyük bir ejderhaydı bu. Kuyruğuyla gökteki yıldızların üçte birinisürükleyip yeryüzüne attı. Sonra, doğum yapmak üzere olan kadının önünde durdu. Kadın doğurduğu an ejderha çocuğu yutacaktı. Kadın bir oğul, bütün ulusları demir çomakla güdecek bir erkek çocuk doğurdu. Çocuk hemen alınıp Tanrı'ya, Tanrı'nın tahtına götürüldü. Kadın ise çöle kaçtı. Orada bin iki yüz altmış gün beslenmesi için Tanrı tarafından hazırlanmış bir yeri vardı. Bundan sonra gökte yüksek bir sesin şöyle dediğini duydum: “Tanrımızın kurtarışı, gücü, egemenliği ve Mesihinin yetkisi şimdi gerçekleşti”.

Mezmur 44

Kral kızları senin saygın kadınların arasında,

Kraliçe, Ofir altınları içinde senin sağında duruyor.

    Dinle, ey kral kızı, bak, kulak ver,

Halkını, baba evini unut.

    Kral senin güzelliğine vuruldu,

Efendin olduğu için önünde eğil.

ona eşlik eden kızlar sana getirilecek.

    Sevinç ve coşkuyla götürülecek,

Kralın sarayına girecekler.


2. Okuma: 1Kor 15,20-26

Oysa Mesih, ölmüş olanların ilk örneği olarak ölümden dirilmiştir. Ölüm bir insan aracılığıyla geldiğine göre, ölümden diriliş de bir insan aracılığıyla gelir. Herkes nasıl Âdem'de ölüyorsa, herkes Mesih'te yaşama kavuşacak. Her biri sırası gelince dirilecek: ilk örnek olarak Mesih, sonra Mesih'in gelişinde Mesih'e ait olanlar. Bundan sonra Mesih, her yönetimi, her hükümranlığı ve gücü ortadan kaldırıp egemenliği Baba Tanrı'ya teslim ettiği zaman son gelmiş olacak. Çünkü Tanrı bütün düşmanlarını O'nun ayakları altına serinceye dek O'nun egemenlik sürmesi gerekir. Ortadan kaldırılacak son düşman ölümdür.

İncil: Lk 1,39-56

O günlerde Meryem kalkıp aceleyle dağlık bölgeye, Yahuda oymağının bir kentine gitti. Zekeriya'nın evine girerek Elizabet'i selamladı. Elizabet Meryem'in selamını duyunca rahmindeki çocuk hopladı. Kutsal Ruh'la dolan Elizabet, yüksek sesle şöyle dedi: «Kadınlar arasında kutsanmış bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmıştır! Nasıl oldu da Rabbimin annesi yanıma geldi? Bak, selamının sesi kulaklarıma eriştiği an, çocuk rahmimde sevinçle hopladı. İman eden kadına ne mutlu! Çünkü Rab'bin ona söylediği sözler gerçekleşecektir». Meryem de şöyle dedi:

«Canım Rab'bi yüceltir; ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.

Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi.
İşte, bundan böyle tüm kuşaklar beni mutlu sayacak. Çünkü güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı.
O'nun adı kutsaldır. Kuşaktan kuşağa kendisinden korkanlara merhamet eder.
Eliyle güçlü işler yaptı; kibirlileri yüreklerindeki kuruntularla darmadağın etti.
Hükümdarları tahtlarından indirdi, sıradan insanları yükseltti.
Aç olanları iyiliklerle doyurdu, zenginleri ise elleri boş çevirdi.
Atalarımıza söz verdiği gibi, İbrahim'e ve onun soyuna sonsuza dek merhamet etmeyi unutmayarak kulu İsrail'in yardımına yetişti». Meryem, üç ay kadar Elizabet'in yanında kaldı, sonra kendi evine döndü.