Fraternità Gesù Risorto
Casa di Preghiera S.Maria Assunta - Tavodo - TN

ME
NU

Calendario

Omelie

Opuscoli

Altri scritti

OMELIE / Omelie TR

07 apr 2019
07/04/2019 - PASKALYA'YA HAZIRLIK DEVRESİ - 5. PAZAR - C

07/04/2019 - PASKALYA'YA HAZIRLIK DEVRESİ - 5. PAZAR - C

Birinci okuma Yeşaya 43,16-21 * Mezmur 127 * İkinci okuma Filip 3,8-14 * İncil Yh 8,1-11

Başkalarının hatalarını bulabilmek için ve onları suçlayabilmek için, geçmişimize bakmak kolaydır; aynen geleceğimize baktığımızda, bizi destekleyecek, güven verecek bir şey bulamayınca, korkmak da normaldir. Bu günkü okumalar hem geçmişimize hem de geleceğimize başka bir şekilde bakmamıza yardımcı olmaktadır. Yeşaya Allah'ın, halkın yararına olan kudretini görüyor: Bu yüzden halk, Allah'ın sevgisinin etkisi altında alınan geçmiş olaylardan artık korkmamalıdır. Beklenmemiş bir şekilde Allah'ın yardımını tecrübe ettikten sonra, geçmişimizde bizi korkutan şeylerden artık özgür olmalıyız: "Geçmiş şeyleri hatırlamayın". Artık önümüze bakalım, ve önümüzde, daha önce olduğu gibi, sevgisini gösteren aynı Allah vardır: O bizim için hala güzel yenilikler hazırlamaktadır! Acaba, geçmişimize bakarak, yalnızca günahlarımızı ve bizi kurtaran Allah'ın büyük sevgisini görmeye alışabilecek miyiz? Ve geleceğimize, daima bizi seven bir Babamızın var olduğunu hatırlamaktan gelen büyük bir güvenle bakmaya bilecek miyiz?

Aziz Pavlus Filipililere şöyle yazıyor: "Geride kalan her şeyi unutup önümde bulunanlara uzanıyorum". Onun da geçmişinde, dışsal kuralları (sunnet, abdest...) ve diğer İbrani gelenekleri uygulayarak kazanılan haklar ve insani yetenekler, çok önemliydiler. Fakat bu şeyler, gerçekten kurtulmanın kesinliğini sağlayamıyorlardı. Pavlus, geleceğine uzanmak istiyor, bir gelecek ki Mesih İsa'nın mevcudiyeti ile doludur! İsa asla geçmişimizde; O, her zaman önümüzdedir! Biz O'nu artık izleyip sevdiğimizi, artık O'na itaat ettiğimizi hiç söyleyemiyoruz: O'nu şimdi izleyip sevmemiz için, O'na şimdi itaat etmemiz için, O daima önümüzdedir. Aziz Pavlus "kazanç görülen her şeyi", yani kendi dışsal eylemleri aracılığıyla kazandığı hakları bir yana bıraktı. Bunları "Mesih'in uğruna bir kayıp ve süprüntü" sayıyor, çünkü gerçek yaşam İsa'yı tanımaktır ve O'nunla birleşmiş olmaktır. Sadece Mesih'in ölümü ve dirilişi sayesinde kurtulabiliriz. 'İsa'yla birleşmiş olmak', ölülerden dirilişe erişebilmenin ümidiyle O'nun elemlerine ve ölümüne katılmak demektir. Doğru bir şekilde geçmişe ve geleceğe bakmak, öğrenmemiz gereken bir şeydir. Bunu bize İsa öğretiyor.

Saygın insanlar İsa'ya zinada yakalanmış bir kadını getirdiklerinde, O, kadının geçmişine ve geleceğine bakıyor. Elbette geçmişinde günah var, ölümü hak eden ağır bir günah vardır, fakat aynı zamanda geçmişte Allah'ın vaatleri de yankılanmaktadır. Geleceğe gelince, İsa orada kutsallık imkanını görüyor: Madem ki O'nunla karşılaşıp O'nun Sözünü kabul etmekteyiz, günahımızın olmasına rağmen, kutsal bir yaşama başlayabiliriz. Nitekim Mesih İsa tam günahı kaldırmak için ve tam O'nun Ruh'u vermek için geldi! Bu yüzden günahımız bizi umutsuzluğa düşürmez, çünkü yürüyüşümüzde İsa bulunmaktadır. O, geçmişin çaresini bulabilir. Bu şekilde de geleceğimizde yeni bir yaşamı, O'nunla beraber yaşayacağımız yeni bir hayatı görebilmekteyiz! Geçmişe bakarak da, İsa'nın öğrencileri olarak, başkalarının günahından önce, bizim günahımızı göreceğiz. Bu şekilde başkalarının gerçekten ağır ve var olabilen günahı, bizi, merhametsiz yargıç değil, tersine alçakgönüllü kılacaktır. İsa'nın okulunda günahlı insanlarla, Allah'ın, bize karşı çok defa kullandığı sabrı ve ümit ile davranmayı öğreneceğiz. İsa yere yazı yazmakla, Kendisinin zina işlemiş kadını yargılamasına çok önem vermediğini göstermektedir: Zaten kesinlikle kadının kendi vicdanı onu yargılıyordu. Ayrıca insanların hükmü hiç önemli değildir, sadece Allah'ın hükmü önemlidir! Ve Allah'ın hükmü, bir Baba'nın hükmüdür! Baba; kötülük tarafından yaralanmış yürekleri iyileştirmek, evlatlarının yüzlerini kendi nuru ile aydınlatmak istiyor, bu yüzden onları yenilemek ve yüreklendirmek istiyor. Orada, Tapınağın meydanında, hiçbir günahkâr zina işlemiş kadını mahkûm etmedi, çünkü herkes kadından önce kendini mahkûm etmek gerekeceğini anladı! Mesih İsa, Allah'ın Oğludur, günahsız tek insandır: Bunun için merhametlidir, Peder'in merhametini sunuyor; yeni bir şekilde, günahı ve sadakatsizliği olmayan bir hayat yaşamaya çağırıyor. İsa, sadece herkes gittikten sonra ve kadınla yalnız kalınca, onunla konuşuyor: Hiç kimse aralarındaki konuşmaya engel olmamalıdır. İsa'nın yumuşak sevgisinin, saygılı bakışının ve sevgi dolu sesinin gücü sayesinde, bu kadın o anda gerçekten, daha önce hiç yaşamadığı gibi, yaşamaya başlayabilir. Şimdi kocasının sevgisi değil, İsa'nın ona verdiği sevgi, kadının yaşamını dolduracaktır! İsa'yla karşılaştıktan sonra, günahkar (o günahkar ki, benim) geleceğe sevinçle bakıyor: "Yepyeni bir şey yapıyorum; şimdi ortaya çıkacak, onu görmüyor musunuz?". Sadece İsa'yı arıyor, O'nun beni kurtaran hükmünü arıyor, tek başına O'nunla beraber, başbaşa O'nunla kalmayı arıyorum. Bunu yapabiliyorum, çünkü İsa Vaftiz aracılığıyla bana, bu içtenlikte ve samimiyette yaşamayı bilen bir yürek sağladı.

İsa, sen hayatımsın, tek hazinemsin; ebedi mutluluğa doğru olan koşumun ödülü sensin! Sana bağlı kalarak, her durumda, hem benim için hem de başkaları için, ümit ile yaşayabilirim; günahkar olmalarına rağmen, başkalarıyla iyi yüreklilikle yaşayabilirim. Senin ışığında, Peder'in, bütün insanları saran merhametini görüyorum!

OKUMALAR

1ª Okuma: Yeşaya 43,16-21

Denizde geçit, azgın sularda yol açan,

Atlarla savaş arabalarını,

Yiğit savaşçıları ve orduyu

Yola çıkaran RAB şöyle diyor:

"Onlar yattı, kalkamaz oldu,

Fitil gibi bastırılıp söndürüldüler.

"Olup bitenlerin üzerinde durmayın,

Düşünmeyin eski olayları.

Bakın, yeni bir şey yapıyorum!

Olmaya başladı bile, fark etmiyor musunuz?

Çölde yol, kurak topraklarda ırmaklar yapacağım.

Seçtiğim halkın içmesi için çölde su,

Kurak yerlerde ırmaklar sağladığım için

Kır hayvanları, çakallarla baykuşlar

Beni yüceltecek.

Kendim için biçim verdiğim bu halk

Bana ait olan övgüleri ilan edecek."

Mezmur 125

RAB sürgünleri Siyon'a geri getirince, rüya gibi geldi bize.

Ağzımız gülüşlerle, dilimiz sevinç ezgileriyle doldu.

"RAB onlar için büyük işler yaptı" diye konuşuldu uluslar arasında.

RAB bizim için büyük işler yaptı, sevinç doldu içimiz.

Ya RAB, eski halimize kavuştur bizi, Negev'deki dereler gibi.

Gözyaşları içinde ekenler, sevinç ezgileriyle biçecek;

Ağlayarak tohum çuvalını taşıyıp dolaşan,

Sevinç ezgileri söyleyerek demetlerle dönecek.

2ªOkuma: Aziz Pavlus’un Filiplilere Mektubundan 3,8-14

Ama bana kazanç olan her şeyi Muğruna zarar saydım. Dahası var, kendisi uğruna her şeyi yitirdiğim Rabbim İsa Mesih'i tanımanın üstün değeri yanında her şeyi zarar sayıyorum, süprüntü sayıyorum. Öyle ki, Mesih'i kazanayım ve Kutsal Yasa'ya dayanan kendime özgü bir doğruluğa değil, Mesih'e iman etmekle kazanılan, iman sonucu Allah'tan gelen doğruluğa sahip olarak Mesih'le birleşmiş olayım. Ölümünde O'na benzeyerek O'nu tanımak, dirilişinin gücünü ve acılarına ortak olmanın ne demek olduğunu bilmek ve böylece ne yapıp yapıp ölümden dirilişe erişmek istiyorum.

Bunlara şimdi esih iden kavuşmuş ya da şimdiden yetkinliğe erişmiş olduğumu söylemiyorum. Ama Mesih'in beni kazanmakla benim için öngördüğü ödülü kazanmak için koşuyorum. Kardeşler, ben kendimi henüz bunu kazanmış saymıyorum. Ancak şunu yapıyorum: geride kalan her şeyi unutup ileride olanlara uzanarak, Allah'ın Mesih İsa aracılığıyla yaptığı göksel çağrıda öngörülen ödülü kazanmak için hedefe doğru koşuyorum.

İncil: Yuhanna 8,1-11

İsa ise Zeytin dağına gitti. Ertesi sabah erkenden yine tapınağa döndü. Bütün halk O'nun yanına geliyordu. O da oturup onlara ders vermeye başladı. Din bilginleri ve Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirdiler. Kadını orta yere çıkararak İsa'ya, «Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı» dediler. «Musa, Yasa'da bize böyle kadınların taşlanmasını buyurdu, sen ne dersin?» Bunları İsa'yı sınamak amacıyla söylüyorlardı; O'nu suçlayabilmek için bir neden arıyorlardı.
İsa eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu. Durmadan aynı soruyu sormaları üzerine doğruldu ve, «Aranızda günahsız olan, ona ilk taşı atsın!» dedi.
Sonra yine eğildi, toprağa yazmaya koyuldu. Bunu işittikleri zaman, başta yaşlılar olmak üzere, birer birer dışarı çıkıp İsa'yı yalnız bıraktılar. Kadın ise orta yerde duruyordu. İsa doğrulup ona, «Kadın, nerede onlar? Hiçbiri seni yargılamadı mı?» diye sordu.
Kadın, «Hiçbiri, efendim» dedi.
İsa, «Ben de seni yargılamıyorum» dedi. «Git, artık bundan sonra günah işleme!»