ME
NU

OMELIE / Omelie TR

21 mag 2017
21/05/2017 - PASKALYA DEVRESİ - 6. Pazar Günü – A

21/05/2017 - PASKALYA DEVRESİ - 6. Pazar Günü – A 

1.Okuma Hav İşl 8,5-8.14-17 * Mezmur 65/66 * 2.Okuma 1Pt 3,15-18 * İncil Yh 14,15-21


 

Havari Filipus’u Samiriyedeki misyonunda izleyelim! Orada o, “Mesih’i” vaaz etti. Vaaz etmek; emin bir şekilde ve iyi gururla dolu olarak ilan etmek, beklenmemiş ve çok önemli bir haberi - krallar ve krallıklarla ilgiliymiş gibi bir haberi – getirmek, duyurmak demektir. Filipus; ilan ettiğinin önemli olduğunu, dinleyenlerin hayatını değiştirebilecek kadar önemli olduğunu bilmektedir. Mesih’i vaaz etmek; Mesih’in ölümünü ve dirilişini ilan etmek demektir: Ve de bu ilan, ümit vericidir, merhamet ve sevgi ile yaşamaya yöneltir. Sihar adı olan Samiriye’deki kente, önceden, yani kuyuya vardığında karşılaştığı kadının kentin bütün sakinlerini İsa ile karşılaşmaya davet ettiğinden beri, İsa kabul edilmişti. Şimdi bu insanlar tarafından İsa’nın ıstıraplarının ve yükseldiğinin haberi kabul edilmelidir. O ilan edildiğinde, İsa’nın adı duyulduğunda, iyileşmeler ve şeytandan kurtulmalar gerçekleşiyor. Samariyeliler de bu olaylara ve İsa’nın adını duymaya seviniyorlar! Onların Yahudiler tarafından doğru yoldan sapmış gibi görülmelere rağmen, havariler aralarında Allah’ın olur ve işler halde var olduğunu tanımaktadırlar: Bu da İsa adının açıkça ilan edilmesi sayesinde olmaktadır. Ve işte, Filipos’a misyonunda yardımcı olmak üzere, Petrus ve Yuhanna da gelmektedir. Bunlar, kendi isteğinde değil, diğer havarilere itaat ederek gelmektedirler.

Bizler, bu itaati Allah’ın bizim uğrumuza her yaptığının şartı olarak görmekteyiz: Sanki Allah, mucizelerini yapmak için, daima ve sadece insanın itaatini kullanmış gibidir. İnsanların Allah’a itaat ettiklerinde, Allah’ın Kendisi onlara itaat eder, onları dinler, dileklerini yapar. Allah; Kendisine itaat edenleri dinler, Kendi isteğini, özellikle de Kendisi tarafından gönderilenlerden açıklanmış o isteğini, yerine getirenlerin dualarını kabul eder. Petrus ve Yuhanna “oraya varınca, Samiriyeli imanlıların Kutsal Ruh’u almaları için dua ettiler”.

Baba’ya yöneltmiş olduğu dua, bizzat Baba’nın arzularıyla karşılaşan bir duadır. Nitekim İsa’nın Kendisi Baba’ya aynı soruyu yöneltmişti: “Ben de Baba’dan dileyeceğim ve O, sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size başka bir Yardımcı, Gerçeğin Ruhunu verecek”. Fakat bu vaat, tam itaate bağlıydı: “Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz. Ben de Baba’dan dileyeceğim ve O, sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size başka bir Yardımcı, Gerçeğin Ruhunu verecek”. Allah, Kilise’nin duasını dinler, çünkü bu dua; Kendisine itaat etmeyi isteyenlerin, Kendisinden hayatına katılabilmeyi dileyenlerin duasıdır. Gerçekten de, Kutsal Ruh’u kabul etmek; Allah Baba’nın ve Allah Oğlunun nefesini almak demektir, Allah’ınkinin aynı isteklerle besleyecemiz o yola koyulmak demektir, ilahi Rüzgarın estiği o yöne doğru yöneltilmemize izin vermektir.

Ayrıca Kutsal Ruh’u kabul eden insan, öncekinden farklı bir şekilde dua etmeye de başlar; nitekim şöyle söyleyebiliriz: Kutsal Ruh, Baba’nın Oğula yönelttiği duasının kendisidir ve de Oğulun Baba’ya verdiği cevaptır. Allah’ın evlatları olan bizlerde de Kutsal Ruh, yine Kendisini Baba’ya, O’nun planlarını gerçekleştirmek üzere, sunan İsa’nın duasıdır: “İsteğini yerine getirmek için işte geliyorum”; aynen, Baba’nın yaptığı her şeyden sevinen dua o duadır. Bizler, İsa’nın, Baba’nın sırlarını küçüklere ve alçakgönüllülere açıkladığını ilan ederken, sevinçle coştuğunu, Allah’ı övüp kutsadığını da hatırlamaktayız.

Havariler, Samiriyelilere Kutsal Ruh’un verildiğini anladılar. Peki, bunu nasıl anladılar? Çünkü Samiriyeliler de Allah’ı övmeye başlıyorlardı: O’nun Baba olduğu için, O’nun davranma şekilleri ve eylemleri için, özellikle de Oğlu İsa’nın ıstırapları, ölümü ve dirilişi aracılığıyla görünen sevgi için O’nu övüyorlardı! Allah’ı övmek, bizde var olan Kutsal Ruh’un duasıdır! Bu, Baba’yı ve Oğlu övenlerin arasındaki birliğin, ispatıdır. Bundan öte, Allah’ı öven kişide, İsa’yı sevme, O’nun bilgelik ve güçle dolu olan “buyruklarına” uyma isteği artar.

İkinci okumada Aziz Petrus’un dinlediğimiz teşvikleri, aynı düşüncelerden kaynaklanmaktadırlar. Aziz Petrus, “Mesih’i Rab olarak yüreklerinizde kutsayın” diye öğütlüyor. Bu, ne demek? Size şunu söyleyebilmeyi düşünüyorum: İsa’yı, sahip olabileceğiniz bütün sevgi ile sevin; O’nu her isteğinizden, her iyi ve güzel şeyden, sevgili ve kıymetli olan her insanın üstünde tutun; O’nu dinleyin ve O’na itaat edin; sadece O’nu taklit edin; her işlerinizde, dinlendiğiniz zaman da, O’na dayanın. Böylece davrandığımız zaman, “Sizdeki ümidin nedenini soran herkese uygun bir yanıt vermeye her zaman hazır” olacağımız, her olayın - acının, yorgunluğumuzun ve zorluklarımızın, hayatımızdaki bütün acıların da - sebebini bilmekte olacağız. İmanımızın önemini, sevgimizin sebebini ve kaynağını da herkese söyleyebiliriz. Hem de herkese, geçmiş üzerinde ışık, gerçek Öğretmen, şimdiki ve gelecek zaman için destek olan dirilmiş İsa’yı gösterebileceğiz. Haça gerilmiş Mesih’e tapanları hor gören insanlar daima olacak: Buna katlanacağız ve de Rab’bimizle daha derin bir birlik içinde yaşayacağız. Bu şekilde güce sahip olacağız. Ve de sevgimiz; hiç kimseden nefret etmeden, İsa’yı sevenlere verilen Kutsal Ruh’un gücü ile Baba’nın esinlediği iyilikleri gerçekleştirenlere karşı kendilerini düşman kılan bütün insanları utandıracaktır!

OKUMALAR

1.Okuma: Havarilerin İşleri 8,5-8.14-17

 

 5Filipus, Samiriye kentine gidip oradakilere Mesih'i tanıtmaya başladı. 6Filipus'u dinleyen ve yaptığı mucizeleri gören kalabalıklar, hep birlikte onun söylediklerine kulak verdiler. 7Birçoklarının içinden kötü ruhlar yüksek sesle haykırarak çıktı; bir sürü felçli ve kötürüm iyileştirildi. 8Ve o kentte büyük sevinç oldu. a

a14Kudüs'teki elçiler, Samiriye halkının, Tanrı'nın sözünü benimsediğini duyunca Petrus'la Yuhanna'yı onlara gönderdiler. 15Petrus'la Yuhanna oraya varınca, Samiriyeli imanlıların Kutsal Ruh'u almaları için dua ettiler. 16Çünkü Ruh daha hiçbirinin üzerine inmemişti. Rab İsa'nın adıyla vaftiz olmuşlardı, o kadar. 17Petrus'la Yuhanna onların üzerine ellerini koyunca, onlar da Kutsal Ruh'u aldılar.


Mezmur 65/66

2 Adının yüceliğine ilahiler söyleyin,

O'na görkemli övgüler sunun!

3 "Ne müthiş işlerin var!" deyin Tanrı'ya,

"Öyle büyük gücün var ki,

Düşmanların eğiliyor önünde.

4 Bütün yeryüzü sana tapınıyor,

İlahiler okuyor, adına ezgiler söylüyor." Sela

5 Gelin, bakın Tanrı'nın neler yaptığına!

Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:

6 Denizi karaya çevirdi,

Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan.

Yaptığına sevindik orada.

7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer,

Gözleri ulusları süzer;

Başkaldıranlar gurura kapılmasın! Sela

16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı'dan korkanlar,

Benim için neler yaptığını size anlatayım.

20 Övgüler olsun Tanrı'ya,

Çünkü duamı geri çevirmedi,

Sevgisini benden esirgemedi.

2.Okuma: Aziz Pertrus’un 1.Mektubundan 3,15-18

 15Mesih'i Rab olarak yüreklerinizde kutsayın. Sizdeki ümidin nedenini soran herkese uygun bir yanıt vermeye her zaman hazır olun. 16Yalnız bunu yumuşak huyla ve saygıyla yapın. Vicdanınızı temiz tutun. Öyle ki, Mesih'e ait olarak sürdürdüğünüz olumlu yaşamı kınayanlar size ettikleri iftiradan utansınlar. 17İyilik edip acı çekmek - eğer Tanrı'nın isteği buysa - kötülük yapıp acı çekmekten daha iyidir. 18Nitekim Mesih de bizleri Tanrı'ya ulaştırmak amacıyla doğru kişi olarak doğru olmayanlar uğruna, günahlar için kurban olarak ilk ve son kez öldü. Bedence öldürülmüş, ama ruhça diriltilmiştir.

İncil: Yuhanna 14,15-21

15«Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz. 16-17Ben de Baba'dan dileyeceğim ve O, sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size başka bir Yardımcı, Gerçeğin Ruhunu verecek. Dünya O'nu kabul edemez. Çünkü O'nu ne görür, ne de tanır. Siz O'nu tanıyorsunuz. Çünkü O aranızda yaşıyor ve içinizde olacaktır. 18Sizi öksüz bırakmayacağım, size geri döneceğim. 19Az sonra dünya artık beni görmeyecek, ama siz beni göreceksiniz. Ben yaşadığım için siz de yaşayacaksınız. 20O gün anlayacaksınız ki, ben Babamdayım, siz bendesiniz, ben de sizdeyim. 21Kim buyruklarımı bilir ve yerine getirirse, işte beni seven odur. Beni seveni Babam da sevecektir. Ben de onu seveceğim ve kendimi ona göstereceğim.»