OMELIE / Omelie TR

23 giu 2019

23/06/2019  -  EFKARİSTİYA BAYRAMI  -  C YILI

23/06/2019  -  EFKARİSTİYA BAYRAMI  -  C YILI

1. Okuma Tekvin 14,18-20 * Mezm 110 * 2. Okuma 1Kor 11,23-26 * İncil Lk 9,11-17

Paskalya Devresi bittikten sonra, somut bir şekilde, gizemlerde bizimle kalan Allah'ın sevgisine yeniden bakalım. Nitekim, sadece Rab'bin bir işareti ile değil, Rab'bin Kendisi ile karşılaşabilmemiz için her Hristiyan kilisede Mesih'in Bedeni saklanır! Bugün sadece okumalar değil, Ayin'den sonra, Efkaristiya'yı onurlandırmak için yapacağımız yürüyüş de, daima aramızda kalan ve bize eşlik eden bu Kutsal Gizeme önem vermemize yardımcı olmaktadır. Bu günkü Şükran Duasına Giriş şöyle diyor: "Aynı iman insanları aydınlatsın ve aynı sevgi onların kalplerini birleştirsin diye bu Kutsal Gizeme katılan müminlerini kuvvetli ve kutsal kılarsın. Kalbimizin lütuflarınla dolup Oğlunun kalbine benzemesi için ilahi sofraya katılmaya geliyoruz". Bu Kutsal Gizem tarafından, yani Efkaristiya'ya katılarak, beslenmiş ve kutsanmış oluruz.

Beslenmiş oluruz: Çünkü yaşamımızın beslenmeye ihtiyacı var; sadece beden için gıdaya değil, yüreğimiz için sevgiye de ihtiyacımız var; hayatımızda çabalamaya devam edebilmek için motivasyonlarımızı da beslemek gerekiyor; aklımızı dolduran düşünceler için de bir besine ihtiyacımız var. Bu besin; İsa'nın, ıssız bir yerde O'nu izleyen beş bin kişiye verdiği besin ile önceden bildirilmişti. İsa, insanda O'nu devamlı izleyebilmek için gereken güç olmadığını biliyordu: Bu güç insana verilmelidir. Bunun için İsa onlara sevgisinden, duasından, Peder'e olan imanından gelen bir ekmeği veriyor! O ekmek kalabalığı 'besliyor': Bu ekmek sayesinde kalabalık daha İsa'yla kalıp O'nun Sözünü ve Ruhunu alabiliyor.

Kutsanmış oluruz: Bu Gizem aracılığıyla, Allah'ın Kutsalı olan Rab İsa'nın canlı ve somut mevcudiyeti içimize geliyor. Mesih İsa, Kutsal Ruh aracılığıyla, bizi Peder'le olan birliğin içine sokuyor; bu şekilde biz ilahi gerçekle birleşmiş oluyoruz, gerçekten kutsal oluyoruz. Bizler, bütün insanların yararına beslenmiş ve kutsanmış olmaktayız. Nitekim, Allah'ın konutu olduğumuz için, aracılığımızla O'nun nuru ve içimizde yaşayan sevgisi, bizimle karşılaşacak bütün insanlara ulaşabilmektedir. Bu yüzden büyük sevinçle, bizzat İsa'nın ellerinden alacağımız Bedeninin ve Kanının sofrasına yaklaşalım. Sevinçle yaklaşıyoruz çünkü hayatımız, O'nun tarafından beslenmiş ve O'nunla birleşmiş olmaktan yeni, gerçekten büyük bir değer kazanıyor: Kurtarıcı İsa ile, kurtuluşuna ve affına ihtiyacı olan insanların karşılaşmasına aracı oluyor. İsa'nın Bedeni ve Kanı ile beslenmiş bizler, her insanın susadığı ruhsal zenginliklerin taşıyıcıları oluyoruz. Beş bin kişiye beş ekmeği ve iki balığı dağıtan öğrencilere benzemekteyiz. O kalabalık oturup İsa'nın ekmeğini yiyerek, düzenli, dinlenen ve rahat bir halk oldu; İsa'nın, güven ve sevgiyle Peder'e yönelen gözlerine bakmayı, Allah'ın hikmetini ileten sesini dinlemeyi bilen bir cemaat oldu. Mesih İsa'nın Bedeni ve Kanı, O'nun kurbanıdır: O bizim uğrumuza kendini feda etti; Peygamber Yeşaya'nın söylediği gibi, O, günahlarımız için kanını döktü. Bunun için çok minnetle bu kurbanı kutlamaktayız. Ayrıca, Mesih'in Bedenini her yediğimizde, bizim de O'nun kurbanına katılmış olduğumuzu unutamayız; bundan dolayı biz de Peder'e, O'nun isteğini gerçekleşsin ve Hükümranlığı gelsin diye, bedenimizi ve bütün yaşamımızı sunmaktayız. Bu Kutsal Kurban, ekmek ve şarap işaretleri aracılığıyla gerçekleşiyor; bu işaretler İbrahim'den beri çok anlamlıdır. Bütün ulusların yararına bir takdis kaynağı olması için Allah tarafından seçilen o halkın atası olan İbrahim de, "Yüce Allah'ın kahini Melkisedek" tarafından ekmek ve şarap sunuşu aracılığıyla takdis edildi. Bugün biz de İsa'nın kutsal ellerinin sunduğu ekmek ve şarabı yüreğimize kabul ederek, takdis ediliyoruz. Aynı zamanda, yeni kahin olan İsa, yüreğimizden, bir Sunak Masasından gibi, Peder'e Kendisini, Kurban olarak, sunmaya devam ediyor. Ayin sonunda kilisenin dışında, dua edip ilahiler söyleyerek, hepimiz birlikte anlamlı bir yürüyüş yapacağız: Günlük hayatımızı, hizmetlerimizi ve telaşlarımızı yaşadığımız yerlere İsa'nın mevcut olan Efkaristiya'yı götüreceğiz. Bu şekilde açıkça imanımızı göstereceğiz. Günlük hayatımız esnasında bazen imanımızı gösteremiyoruz, çünkü telaşlar onu gizliyorlar: Bugün adalet bir eylemini yapacağız. İsa; hangi Rehber'i dinlediğimizi, beslendiğimiz besinin ne olduğunu herkese göstermemize layıktır. Böylece sevgimizi, ümidimizi ve imanımızı sempati duyan ama henüz karar vermeyenler, bizdeki ve eylemlerimizdeki huzura ve sevgiye kavuşmak için İsa'ya başvurmaları gerektiğini anlayacaklar.

OKUMALAR

1.Okuma Yar 14,18-20

Yüce Allah'ın kâhini olan Salem Kralı Melkisedek ekmek ve şarap getirdi.

Avram'ı kutsayıp şöyle dedi:

"Yeri göğü yaratan yüce Allah Avram'ı kutsasın.

Düşmanlarını onun eline teslim eden yüce Allah'a övgüler olsun."

Bunun üzerine Avram her şeyin ondalığını Melkisedek'e verdi.

Mezmur 109

Rab efendime:

"Ben düşmanlarını ayaklarına tabure yapıncaya dek

Sağımda otur" diyor.

RAB Siyon'dan uzatacak kudret asanı,

Düşmanlarının ortasında egemenlik sür!

Savaşacağın gün

Gönüllü gidecek askerlerin.

Seherin bağrından doğan çiy gibi

Kutsal giysiler içinde

Sana gelecek gençlerin.

RAB ant içti, kararından dönmez:

"Melkisedek düzeni uyarınca

Sonsuza dek kâhinsin sen!" dedi. 

2. Okuma 1Kor 11,23-26

Size ilettiğimi ben Rab'den öğrendim. Ele verildiği gece Rab İsa eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve şöyle dedi: «Bu sizin uğrunuza feda edilen benim bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın.» Aynı şekilde yemekten sonra kâseyi alıp şöyle dedi: «Bu kâse benim kanımla gerçekleşen yeni antlaşmadır. Bunu her içtiğinizde beni anmak için böyle yapın.» Bu ekmeği her yediğinizde ve bu kâseden her içtiğinizde, Rab'bin gelişine dek Rab'bin ölümünü ilan etmiş olursunuz.

İncil Lk 9,11-17

Bunu öğrenen halk O'nun ardından gitti. İsa onları ilgiyle karşıladı, kendilerine Allah'ın Egemenliğinden söz etti ve şifaya ihtiyacı olanları iyileştirdi. Günbatımına doğru Onikiler gelip O'na, «Halkı salıver de çevredeki köylere ve çiftliklere gidip kendilerine barınak ve yiyecek bulsunlar. Çünkü burada ıssız bir yerdeyiz» dediler. O ise kendilerine, «Onlara siz yiyecek verin» dedi. «Beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok» dediler. «Yoksa biz mi gidip bütün bu halk için yiyecek alalım?». Orada yaklaşık beş bin erkek vardı. İsa öğrencilerine, «Halkı yaklaşık ellişer kişilik kümeler halinde yere oturtun» dedi. Öğrenciler öyle yapıp herkesi yere oturttular. İsa, beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe dikerek şükran duasını yaptı; sonra bunları böldü ve halka dağıtmaları için öğrencilerine verdi. Herkes yiyip doyduktan sonra on iki sepet dolusu yemek artığı toplandı.