OMELIE / Omelie TR

21 gen 2018

21/01/2018 – OLAĞAN DEVRE – 3. PAZAR GÜNÜ – B 

21/01/2018 – OLAĞAN DEVRE – 3. PAZAR GÜNÜ – B 

Birinci okuma Yunus 3,1-5. 10  *Mezmur25 *İkinci Okuma Korint. 7,29-31 *İncil Markos 1,14-20

Putperestlerin kenti Ninova’ya Allah’ın bir peygamberi gidiyor ve işledikleri günahlar sebebiyle onları büyük bir cezanın beklediğini haber veriyor. Bu peygamber, Yunus’tur: Bu, itaatsiz bir kişidir, kalbinde merhamet yoktur, hatta Allah’ın ona verdiği görevden kaçmayı denemiştir! Ama putperest ve günahkar Ninovalılar, peygamberin günahlarından etkilenmeyip, o adamdan çıkan Allah’ın sözlerini dinlediler ve yaşamlarını değiştirdiler! Allah da fikrini değiştirdi: O, halka yollamayı düşündüğü cezadan vazgeçti. Gerçekten de Allah, insanları seviyor, onları cezalandırmayı hiç istemiyor, sadece onların kurtuluşunu istiyor!

Bu günkü okumalar, Yunus Peygambere ilgimizi çektikten sonra, bizi tövbeye çağırarak başlayan İsa’nın vaazına, dikkatimizi yöneltiyor. Sanki Yahya tutuklandıktan sonra, İsa onun görevini devam ettirmek istiyor. Markus, İsa’nın bildirisini dört kısacık cümle ile özetliyor: “Vakit tamam oldu. Allah’ın hükümdarlığı yaklaştı. Tövbe edin ve müjde’ye iman edin!”. Bu cümleler kısa, ama anlam ve yenilik içerikleri zengin.

İbraniler, Allah’ın “gününü” bekliyorlardı, o zaman Allah’ın halkına verdiği sözler gerçekleşecekti. O zaman; mutluluk, tam yaşam, hürriyet zamanı olacaktı! Aynı zamanda halkın hürriyetine karşı olanlar için, öfke ve acı zamanı olacaktı: O halde, yargı zamanı olacaktı. Yukarıdan yardım bekleyenler ve fakirler için kurtuluş garantisini getirecekti.

“Vakit tamam oldu!” Demek ki Allah’ın Hükümdarlığı yakındır, hatta gelmiştir: Allah halkına yol gösteriyor ve O’nu, kati olarak, temsil edecek Kralı yolluyor. İsa’yı dinleyenler, yeni bir şey görmüyorlar. Celile’de Erodes hükmetmeye devam ediyor, Yahuda da ise Pilatus! Tek yenilik, İsa’nın kişiliğidir; O, ümit vererek, insanlar toplayıp yeni bir grup kuruyor; Allah’ın halkının içinde olduğunu gösteren mucizeler de yapıyor.

İsa’nın bildirisi iki emri kapsıyor. "Tutumunuzu değiştirin": Her şeyden önce O, düşünce tarzının değişmesini istiyor; böyle diyormuş gibi: "Artık beklemeyin, yapılacak bir şeyin olmadığını düşünmeyin, Allah’ın, tarihe karışmaya yetkin olmayıp sizleri unuttuğunu veya O’nun hükümdarlığının uzak olduğunu sanmayın. "İncil’e iman edin"! Size verdiğim müjdeye iman edin: Yeni zamanları tadın, hükümranlık için sevinin, onun içine korkmadan girin! Size verdiğim iyi habere göre iman edin: Allah sizi seviyor ve şimdi size sevgisini gösteriyor! Allah gerçekten sizinle beraberdir! Allah’a olan imanınız eskiden olduğu gibi, yani işlediğiniz günahların cezasından korkan bir iman, olmamalı. İmanınız, sevinçli olmalıdır, çünkü O’nun şimdi sizi her zamankinden çok sevmesine iman ediyorsunuz!

İsa herkesten önce yeniliğe inanıyor, bu kadar ki arkasından gelecek “normal” insanlar çağırıyor. O, başıboş kişileri çağırmıyor. O ne yapacaklarını bilen kişileri, aile, sosyal yaşam ve işleri olan kişileri çağırıyor. Önce iki kardeş, daha sonra diğer iki kardeşi çağırıyor. Onları çağırıyor ve onlara bir söz veriyor. Onları Kendisini şartsız izlemeye çağırıyor ve onlara kendilerinin insanları tehlikelerden ve ölümden kurtaracaklarını söz ediyor: Sizleri insan tutan balıkçılar yapacağım! Balıkçılar, balıkları sudan çıkarırlar, insan balıkçıları ise, insanları kendilerini dağıtan ve tehdit eden şeylerden kurtaracaktır.

Bu şekilde İsa, vaazını somutlaştırıyor. O sadece konuşmakla kalmıyor, Allah’ın Hükümranlığının geldiği gösterecek bir grup da kuruyor.

Markus aynı zamanda, ilk çağrılanların nasıl hemen olumlu cevap verdiklerini de gösteriyor. İsa’nın müjdelediği hükümranlık, işten, aileden, sosyal çevreden, ekonomik ve ailevi garantilerden önemli oluyor. İsa'nın ardından gittiler!

Bu söz kulaklarımızda canlı kalıyor ve kalbimize giriyor: İsa'nın ardından gittiler. Bu söz, bize de aynısını yapmaya davet ediyor. Biz nasıl yapabiliriz?

Bugün aziz Pavlus bize bir yolunu gösteriyor: Duygularımızı ölçelim; karı, koca arasındaki şefkat kutsaldır, ama İsa ile olan ilişkimden daha önemli olamaz! Elimdeki zenginlikleri Allah’ın Hükümranlığı için araç olarak kullanıyorum, ama beni etkilemelerini önlemeliyim. Kendi sevinçli ve kederli duygularım en önemli değiller; bana acı veya sevinç veren olaylardan daha önemli bir olay var: Bu, İsa'nın yanımdaki varlığıdır. İsa’nın varlığı her şeyden önemlidir, çünkü gerçektir ve kalbimizi ümitle doldurur, Allah tarafından sevildiğimizi bilmenin sevinci ile doldurur! İsa, düşünce tarzımı değiştirmeme layıktır: Ben Allah tarafından sevilmekteyim! Bunu, kalbimdeki sevinçle göstermek istiyorum!

OKUMALAR

Birinci okuma: Yunus 3,1-5. 10

RAB Yunus'a ikinci kez şöyle seslendi:

"Kalk, Ninova'ya, o büyük kente git ve sana söyleyeceklerimi halka bildir."

Yunus RAB'bin sözü uyarınca kalkıp Ninova'ya gitti. Ninova öyle büyük bir kentti ki, ancak üç günde dolaşılabilirdi.

Yunus kente girip dolaşmaya başladı. Bir gün geçince, "Kırk gün sonra Ninova yıkılacak!" diye ilan etti.

Ninova halkı Tanrı'ya inandı. Oruç ilan ederek büyüğünden küçüğüne hepsi çula sarındı.

Tanrı Ninovalılar'ın yaptıklarını, kötü yoldan döndüklerini görünce, onlara acıdı, yapacağını söylediği kötülükten vazgeçti.

Mezmur 25

Ya RAB, yollarını bana öğret,

Yönlerini bildir.

Bana gerçek yolunda öncülük et, eğit beni;

Çünkü beni kurtaran Tanrı sensin.

Bütün gün umudum sende.

Ya RAB, sevecenliğini ve sevgini anımsa;

Çünkü onlar öncesizlikten beri aynıdır.

Gençlik günahlarımı, isyanlarımı anımsama,

Sevgine göre anımsa beni,

Çünkü sen iyisin, ya RAB.

RAB iyi ve doğrudur,

Onun için günahkârlara yol gösterir.

Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder,

Kendi yolunu öğretir onlara.

İkinci Okuma: Aziz Pavlus’un Korintoslulara 1.Mektubundan. 7,29-31

Kardeşler, şunu demek istiyorum, zaman daralmıştır. Bundan böyle, karısı olanlar karıları yokmuş gibi, yas tutanlar yas tutmuyormuş gibi, sevinenler sevinmiyormuş gibi, mal alanlar malları yokmuş gibi, dünyadan yararlananlar alabildiğine yararlanmıyormuş gibi olsunlar. Çünkü dünyanın şimdiki hali geçicidir.

İncil: Markos 1,14-20

Yahya'nın tutuklanmasından sonra İsa, Tanrı'nın müjdesini duyura duyura Celile'ye gitti. «Zaman doldu» diyordu, «Tanrı'nın Egemenliği yaklaştı. Tutumunuzu değiştirin, Müjde'ye inanın!»
İsa, Celile gölünün kıyısından geçerken, göle ağ atmakta olan Simun ile kardeşi Andreya'yı gördü. Bu adamlar balıkçıydı. İsa onlara, «Ardımdan gelin, sizleri insan tutan balıkçılar yapacağım» dedi. Onlar da hemen ağlarını bırakıp O'nun ardından gittiler. Oradan biraz ileri gidince Zebedi'nin oğulları Yakup'la Yuhanna'yı gördü. Kayıkta ağlarını onarıyorlardı. İsa hemen onları çağırdı. Onlar da babaları Zebedi'yi işçilerle birlikte kayıkta bırakarak İsa'nın ardından gittiler.