ME
NU

OMELIE / Omelie TR

19 gen 2014
19/01/2014 - OLAĞAN DEVRE - 2. Pazar Günü – A

19/01/2014 - OLAĞAN DEVRE - 2. Pazar Günü – A

1.Okuma Yeş 49,3.5-6 * Mezmur 39 * 2.Okuma 1Kor 1,1-3 * İncil Yh 1,29-34

Bugünkü Söz, geçen haftanın neredeyse tekrarı, şüphesiz olarak da devamıdır. Allah, İsa’nın kim olduğunu belirtmek istiyor, çünkü bizim O’nu tanımaya ve Onunla uygun bir ilişki kurmaya ihtiyacımız var. Vaftizci Yahya, bugünkü kısa metinde O’nun hakkında iki kere şunu söylüyor: “Ben O’nu tanımıyordum!”. Bir yandan daha önceden kendisiyle tanışmadığına üzülüyor gibi, diğer taraftan O’nu gerçekten tanımanın, Allah’ın aracılığıyla gerçekleşmiş olmasından şaşırmış ve mutlu. Nasıl bilmiyoruz, ama Allah onu İsa’nın gerçek kişiliği hakkında aydınlatmıştı. Şimdi de Yahya, İsa’yı herkese, tüm halka tanıtma misyonunu gerçekleştiriyor. İsa herkes için geldi, herkes Onunla karşılaşabilmeli. Onunla karşılaşmanın faydasız olmaması için, tersine meyve vermesi için herkesin buna hazır olması gerekmektedir. Yahya’nın görevi bu hazırlamaya, odaklıdır. Bu sebepten o, “su ile vaftiz etmektedir”; su ile yapılan vaftizler herkesin kendi evinde yaptığı veya Yeruşalim’de bulunan ve bu işe yarayan umumi havuzlarda yapılan, arınmaydı. Eğer Yahya kendi vaftiz ediyorsa, yani değişik bir arınma teklif ediyorsa, demek ki bu arınma özeldir, özel bir anlam taşımaktadır. Bu arınma “murdar” bir şeyler ellendi diye yapılan arınmalar gibi değildir, Allah’a ve arzularına karşı gelmekle, itaatsiz yapmakla işlenen günahlardan arındırmak istemektedir. Bu sebepten bu yeni vaftiz birinin önünde yapılmakta ve o biri yaşamlarına nasıl düzen vereceklerini tavsiye etmektedir. Vaftizi yapan, beklenen Mesih’i tanımaktadır ve O’nu karşılamak için hür ve açık bir yüreğe gerek olduğunu bilmektedir. Yahya İsa’yı tanıyor ve O’nun ne yapmaya geldiğini biliyor; İsa’nın üzerinde Kutsal Ruh’un “durduğunu” ve O’nun Kutsal Ruh’la vaftiz edeceğini biliyor.
Gelecek olanın rolü değişik, yenidir: O, “Kutsal Ruh ile vaftiz edecektir”. Bu söylem herkese yeni gelmektedir, Yahya’ya bile. Anlamı nedir? İsa şu şekilde vaftiz ediyor; suya daldıracağına Kutsal Ruh’a daldırıyor. Kutsal Ruh’a dalmak sadece bir arınma değildir, bundan çok fazladır. Kutsal Ruh, Allah’ın Ruhu’dur, yani Allah’ın yaşamıdır, Yaratıcının sevgi esintisidir. Kutsal Ruh ile vaftiz olmak, Allah’ın Ruhu’nu teneffüs etmektir, Baba’nın sevgi esintisinin kaplamasıdır, O’nun arzularını benimsemeye başlamaktır. Yaşamın değişmesidir, dünyevi olmaktan göksel olmaya başlamaktır. Dünyanın şeyleri artık seni etkilememektedir ve barışını bozamamaktadır. Kutsal Ruh ile vaftiz olduktan sonra artık kendim için değil, Allah’ın hükümdarlığı için yaşıyorum. Yahya, İsa’nın şakirtlerinin karşılaşacakları tamamıyla yeni düşünme tarzının farkındaydı: bu sebepten kendi öğrencilerinin de, İsa’nın sunduğu yeni hayatı yaşamalarını istediğinden O’nu takip etmelerine teşvik ediyor. İsa tektir, sadece O sevilmeye ve itaat edilmeye layıktır, sadece O, yaşamımızı değiştirebilir.
Allah, peygamber Yeşaya’ya işte Ondan bahsediyordu. O’nu kendi kulu olarak tanıtıyordu, gözükmeyen Allah’ı tüm milletlere gösterebilen kulu olarak tanıtıyordu. O, “milletlerin ışığı” olacak ve kurtuluşu getirecektir. O sadece halkı için bir armağan değildir, halkının, misyonunu gerçekleştirmesini sağlayandır; o halk, Allah’ın kurtuluşunu dünyanın tüm milletlerine göstermesi ve götürmesi gerekmektedir.
Allah’ın Kulu bunu gerçekleştirmek için kendini kurban olarak sunuyor. Bunu bize mezmur da söylüyor: “O zaman şöyle dedim: "İşte geliyorum, yapmam gereken, kitap tomarlarında yazılıdır. Allah'ım, senin hoşuna gideni yapmak istiyorum. Kutsal Yasan kalbimin derinliklerindedir”. Bu sözler Rab İsa’yı samimi bir şekilde kalbinin derinliklerini tanımamıza yardım etmektedirler. O kendini insanlar arasında yüceltmeye çalışmıyor, onların hizmetkârı olmak istiyor. Önümüzdeki Pazar günlerinde de O’nun söyleyeceği sözleri dinlemeye başlayacağız. O’nun bilgeliği yüreğimizi aydınlatacak ve düşünce tarzımızı ve başkalarıyla ilişkilerimizi değiştirecektir. Bize konuşanın, kararlıkla “İşte geliyorum!” diyen ve, sadece sözlerle değil de, yaşadığı hayatla Baba’nın arzusunu gösteren olduğunu hiç unutmamalıyız. Baba’nın arzusu hep sevgidir, bizi değiştirir ve aracılığımızla birçok insana ulaşır, huzur bulmaya, tövbe etmeye, barışa ihtiyaç duyan insana! Aziz Pavlus’un dediği gibi, onlarla ve onlar için “Rab’bimiz Mesih İsa’nın adının gücünü yardıma çağıralım” çünkü ancak ve ancak O’nun adında kurtuluş var. O’nun ışığı ve Ruhu, ruhumuza girmek için bir yol bulacaklardır ve onu saracaklar, güçlendirecekler ve iyileştireceklerdir. Bizler de Kutsal Ruh ile vaftiz edileceğiz!