ME
NU

OMELIE / Omelie TR

10 mag 2020
10/05/2020 – Paskalya Devresi - 5. Pazar Günü  - A Yılı

10/05/2020 – Paskalya Devresi - 5. Pazar Günü  - A Yılı

İlk Okuma  Havarilerin İşleri 6,1-7 Mezmur 32/33  İkinci Okuma 1Petrus 2,4-9 İncil  Yuhanna 14,1-12

 

Tüm inananlar Allah'a, evlatları olarak büyük bir samimiyetle yönelmeyi arzu ediyorlar…

Bugün İsa, Baba'nın bize olan sevgisi konusunda bize güvence veriyor: «Yüreğiniz sıkılmasın. Allah'a iman edin, bana da iman edin». İnancımıza göre, hem Baba Allah ile, hem de İsa ile olan ilişkimiz gerçek olmalıdır. Bu çok önemlidir: Eğer İsa bizi O'na güvenmeye davet ediyorsa, demek ki O, Allah'tır, bizim yanımızda olan Baba'nın sevgisinin doluluğudur! «Bana da iman edin»: öğrencilerine, Yahuda'nın Kendisini ele vermesinin ve Petrus'un da Kendisini inkar edeceğinin ilan edilmesinin onlarda yarattığı tedirginliği aşabilmeleri için bunu söyledi. Ve tıpkı Baba'ya iman ettiğimiz gibi aynen Kendisine de iman etmemize yardımcı olmak için bugünkü İncil'de İsa, bütün ilahi parıltısı ile Kendisini göstermektedir. O'na iman edeceğiz, çünkü Yol olan O, bizi Baba'ya ulaştırır: Baba'yı, şimdiden tam da İsa'nın sözleri ve şahsı aracılığıyla tanımaktayız. O'na sarılmış olmadan Allah ile hiç bir zaman karşılaşamayız: Olmayan bir Allah'ı hayal eden, putların tapınıcısı olan ve O'nun sevgisi ile hiç karşılaşmamış olma riskine girecektik! Baba'nın sevgisi ile karşılaştıran tek yol İsa'dır. Baba gözlerimize gizli kalır, fakat Oğul'u görmekteyiz. İşte, başka bir açıklama: “Ben Gerçeğim”, çünkü İsa'yı gören, Baba'yı görmüş olur. Ve de Baba'nın sevgisi; emin ve ebedi, insani gözlerimize saklı, fakat Oğul şahsında gösterilen gerçektir. Dahası, İsa Baba'da ve Baba O'ndadır, bu yüzden İsa 'Ben hayat'ım' diyebilir ve de demelidir. Hayat ilişkilerden ibarettir, bunlar bir ölüde tamamen bulunmazlar. Gerçek, derin ve ebedi ilişkiler, Baba'dan gelen ve O'na varan ilişkilerdir. Bunun için İsa, Kendisinin 'hayat' olduğunu söyleyebilir ve de söylemelidir. O'nunla birlikte bizler de gerçekten yaşamak üzere ilişkileri yaşayabilmekteyiz.

Havariler bunu anlayıp tecrübe etmişlerdi. Bunun için Petrus bize, Mesih'e sarılmış, köşe taşına eklenmiş ve birbirlerine sıkıca birleşmiş taşların oldukları gibi O'na neredeyse çimentoyla bağlı kalmamızı tavsiye ediyor. İsa'ya sıkı sıkıya bağlı olanlar, anlatılamaz derecede büyük bir zenginliğe sahip olurlar ve bu iman sayesinde onurlanırlar. İsa öldü, ama biz bundan utanç duymuyoruz. Tam tersine, biliyoruz ki O'nun ölümü, O'nun ne kadar değerli olduğunu açığa çıkarıyor: İsa, insanlar tarafından kenara atılmış, fakat Allah tarafından Kendi yapısı için çok önemli, temel taş olarak kullanılmış taştır.

Allah'ın yapısı Kilise'dir! Kilise, İsa'nın Baş olarak bizim için yerler hazırlamakta olduğu yapıdır. İsa'nın hazırladığı yerler, zevk alan seyirciler için koltuk ve divan değiller, İsa'nın neşesine katılabileceğimiz, Baba tarafından sevilebileceğimiz ve O'nunla birlikte kardeşlerimizi de sevebileceğimiz yerlerdir. Hayatımızı tamamıyla gerçekleştiren sevgidir, İsa'dan aldığımız sevgidir. İsa'nın bize hazırladığı yerlerde haç eksik olmayacaktır, yoksa Öğretmenimiz ve Rab'bimiz olan İsa'ya benzeyemeyeceğiz. Yerler farklıdır. Bunu bize havarilerin ilk cemaatin sorunlarını çözmek için yaptıkları seçimler gösteriyorlar. Kilise'de sevgi işleri ve dua hizmeti için, Allah'ın Sözünü yayma hizmeti için de bir yer var. Her imanlı, İsa'nın kendisi için hazırladığı yere oturacaktır. İsa, ne gereksiz yerler ne hak iddia etme yerleri ne de diğerlerini yargılama yerlerini hazırlamadı. O, ya dua ya sevgi işleri ya da O'nun Sözünü duyurma aracılığıyla, kardeşlere hizmet edebilmemiz için yerlerimizi hazırlıyor. Kimse kendi yerini seçmez, tersine yerler herkese teslim edilip alçakgönüllülükle ve cömertçe kabul ediliyor! Herkes aynı ev için, aynı insanlara olan Allah'ın sevgisi için iş birliği yapmaktadır. Tüm yerler onurlu ve gereklidir, daha saklı olan ve göze çarpmayan yerler daha da değerlidir. Ve de her yer, Kilise'de hizmetimizi tamamladığımız zaman İsa'nın bizi götüreceği şanlı yerin bir öncüsüdür.

Sana sarılıyoruz, Rab’bimiz İsa, emin yolumuz, gerçek ışığımız, gerçek ve dolu hayatımız! Seninle birlik içinde kalarak kardeşlerimiz ve dünya için büyük bir armağan olacağız!

 

Anneler Bayramı olan bugün, anneler için de Kutsal Ruh'u dileyelim! Onlar, hayat vermek üzere Baba'nın sevgisine katıldılar; Kutsal Ruh, onların sevinçlerini evlatlarına ve bütün evlatlara, Allah'ın sevgisini gösterebilme ve iletebilme armağanı ile artırsın! Bu armağan Meryem de İsa'ya doğru yaşadı.

OKUMALAR

  1. Okuma Hav. İşl. 6,1-7

İsa'nın öğrencilerinin sayıca çoğaldığı o günlerde, Grekçe konuşan Yahudiler, günlük yardım dağıtımında kendi dullarına gereken ilginin gösterilmediğini ileri sürerek İbranice konuşan Yahudilerden yakınmaya başladılar. Bunun üzerine Onikiler, bütün öğrencileri bir araya toplayıp şöyle dediler: «Allah sözünü yayma işini bırakıp maddi işlerle uğraşmamız doğru olmaz. Bu nedenle kardeşler, aranızdan Ruh'la ve bilgelikle dolu, yedi saygın kişi seçin. Onları bu iş için görevlendirelim. Biz ise kendimizi duaya ve Allah sözünü yayma işine adayalım.» Bu öneri bütün topluluğu hoşnut etti. Böylece, iman ve Kutsal Ruh'la dolu biri olan İstefan'ın yanısıra Filipus, Prokorus, Nikanor, Timon, Parmenas ve Yahudiliğe dönme Antakyalı Nikolas'ı seçip elçilerin önüne çıkardılar. Elçiler de dua edip ellerini onların üzerine koydular. Böylece Allah'ın sözü yayılıyor, Kudüs'teki öğrencilerin sayısı arttıkça artıyor, kâhinlerden birçoğu da iman çağrısına uyuyordu.

 

Mezmur 32 (33)

Ey doğru insanlar, RAB'be sevinçle haykırın!

Dürüstlere O'nu övmek yaraşır.

     Lir çalarak RAB'be şükredin, on telli çenk eşliğinde O'nu ilahilerle övün.

Çünkü RAB'bin sözü doğrudur, her işi sadakatle yapar.

     Doğruluğu, adaleti sever.

RAB'bin sevgisi yeryüzünü doldurur.

     RAB'bin gözü kendisinden korkanların,

sevgisine umut bağlayanların üzerindedir.

     Böylece onları ölümden kurtarır, kıtlıkta yaşamalarını sağlar.

 

  1. Okuma 1Petrus 2,4-9

İnsanlarca reddedilmiş, ama Allah'a göre seçkin ve değerli olan diri taşa, Rab'be gelin. O sizi diri taşlar olarak ruhsal bir tapınağın yapımında kullansın. Böylelikle, İsa Mesih aracılığıyla Allah'ın beğenisini kazanan ruhsal kurbanlar sunmak üzere kutsal bir kâhinler topluluğu olursunuz. Çünkü Kutsal Yazı'da şöyle deniyor:

«İşte, Siyon'da bir taş, seçkin, değerli bir köşe taşı koyuyorum.
O'na iman eden hiç utandırılmayacak.»

İman eden sizler için bu taş değerlidir. Ama imansızlar için,

«Yapıcıların reddettiği taş işte köşenin baş taşı, sürçme taşı ve tökezleme kayası oldu.»

İmansızlar, Allah'ın sözünü dinlemedikleri için sürçerler. Nitekim sürçmek üzere belirlenmişlerdir.
Ama siz seçilmiş bir soy, Kral'ın kâhinleri, kutsal bir ulus, Allah'ın öz halkısınız. Sizi karanlıktan kendisinin şaşılacak ışığına çağıran Allah'ın erdemlerini ilan etmek için seçildiniz.

 

İncil Yh 14,1-12

«Yüreğiniz sıkılmasın. Allah'a iman edin, bana da iman edin. Babamın evinde yaşanacak çok yerler vardır. Öyle olmasa size söylerdim. Çünkü size yer hazırlamaya gidiyorum. Gider ve size yer hazırlarsam, siz de benim bulunduğum yerde olasınız diye yine gelip sizi yanıma alacağım. Benim gideceğim yerin yolunu biliyorsunuz.» Tomas, «Rab, senin nereye gideceğini bilmiyoruz, yolu nasıl bilebiliriz?» dedi.
İsa ona, «Yol, gerçek ve yaşam ben'im» dedi. «Benim aracılığım olmadan Baba'ya kimse gelemez. Beni tanısaydınız, Babamı da tanırdınız. Artık O'nu tanıyorsunuz, O'nu gördünüz.» Filipus, «Rab, bize Baba'yı göster, bu bize yeter» dedi. İsa, «Filipus» dedi, «bunca zamandır sizinle birlikteyim. Beni daha tanımadın mı? Beni görmüş olan, Baba'yı görmüştür. Sen nasıl, `Bize Baba'yı göster' diyorsun? Benim Baba'da, Baba'nın da bende olduğuna inanmıyor musun? Size söylediğim sözleri kendiliğimden söylemiyorum, ama bende yaşayan Baba kendi işlerini yapıyor. Bana iman edin; ben Baba'dayım, Baba da bendedir. Hiç değilse bu işlerden dolayı iman edin. Size doğrusunu söyleyeyim, benim yaptığım işleri, bana iman eden de yapacak; hatta daha büyüklerini yapacaktır. Çünkü ben Baba'ya gidiyorum.»