OMELIE / Omelie TR

17 dic 2017

17/12/2017 NOEL'E HAZIRLIK DEVRESİ - 3. PAZAR - B YILI

17/12/2017 NOEL'E HAZIRLIK DEVRESİ - 3. PAZAR - B YILI

İşaya 61,1-2. 10-11 (Mez) Lc 1,46-50. 53-54 1. Selanik. 5, 16-24 Yuhanna 1,6-8. 19-28

“Daima Rab İsa’da sevinin!”. Bu tavsiye ile Aziz Pavlus, bugünkü Noel Bayramına Hazırlığın üçüncü haftasının giriş duasında bize sevinçle seslenmektedir. Eski zamanlarda bu Pazar Gününe, “sevinç” veya “neşe” günü denirdi. Gerçekten de, günün tüm okumalarında, sevinçli olmaya çağrı göze çapmaktadır. Noel Bayramına Hazırlık devresindeyiz, bekleme zamanıdır: Sevinçsiz bekleme yoktur! Biz kurtuluşumuzu bekliyoruz, yaşamımıza anlam ve doluluk verecek olanı bekliyoruz, bütün insanların yüreğindeki barış ve birlik arzularını gerçekleştirmek üzeren geleni bekliyoruz, bizi seveni ve damadın, gelini arzuladığı gibi bizi arzulayanı bekliyoruz!

İşaya Peygamberde okuduğumuz metin, İsa’nın Nasıra’daki sinagogda, okumak için kalktığı zaman bulduğu bölümdür. Bu sözlerle, İsa, Pederi’nden özel bir misyonla görevlendirildiğini bilmeyen, fakat onu tanıdıklarını zannedenlere kendini takdim etti: “Yüce Allah’ın Ruh’u üzerimdedir, çünkü Rab kutsal yağ ile beni takdis etti” ve “RAB'de büyük sevinç bulacağım, Tanrım'la yüreğim coşacak. Bana kurtuluş giysisini giydirdi”.

Peygamberin sevinci, Pederin fakirlere, ezilenlere, kölelere, esir olanlara karşı sevgisini gerçekleştiren İsa’nın sevinci oluyor. Böylece İsa bizim de dahil olduğumuz tüm bu kişilerin sevinci oluyor! Biz birçok görünen veya görünmeyen sahibe hizmet etmesi gereken köleleriz, vicdanımızdaki küçük veya büyük birçok günah zincirinin esirleriyiz, bedenimizin hastalıklarından, kendi veya kardeşlerimizin günahlarından kalbimiz kırık, sonunda koruyucumuzun geleceği güzel haberini bekleyen fakirleriz! Peygamberin sözleri, bize ümit veriyorlar, gözlerimizi berrak ve saf bir sevinçle parlatıyor! Bu sözlere Meryem’in dudaklarından çıkan şu sözlerle cevap veriyoruz: “Canım Rabbi yüceltir, ve ruhum Kurtarıcım Tanrı sayesinde, sevinçle coşar”! Meryem, Allah’ın fakirlere ve acı çekenlere olan sevgisini biliyordu, Oğlunu beklerken bunu haykırdı, ve O geldiğinde, Kudüs’e doğru yolunda karşılaştığı herkeste bunu gerçekleştirdiğini gördü!

İsa’nın gelişi sevinç ve mutluluk getirdi: Bugünkü İncil’de okuduğumuz bölümde, Vaftizci Yahya’nın da bekleyiş içersinde olduğunu görüyoruz. İncil yazarı Yahya’yı, ilk önce adı ile tanıtıyor, anlamı da “Allah merhametlidir, sevgidir”! Onu ışığın tanığı, kalpleri imana açan biri olarak tanıtıyor. Yahya gelmesi gereken kendisinin olmadığını biliyor, ve ona bunu soranlara açıkça ilan ediyor. Yahya Mesih değildir, ama Mesih’in gelişine kalpleri hazırlayandır, onları Mesih’ten Kutsal Ruh’u almaya hazırlıyor, O’nun sözünü dinlemeye çağırıyor: “`Rab'bin yolunu düzleyin' diye çölde yükselen sesim ben”» diyordu.

Yahya, “aranızda tanımadığınız biri duruyor” diye sesleniyor. Kendisinden de “O’nun çarıklarının bağlarını çözmeye bile layık değilim” diye bahsediyor. Bu son sözü, Museviler tarafından kolay anlaşılabilen, şaşırtıcı bir şeyi söylüyor. Bir kişi çocuk bırakmadan ölseydi, onun en yakın akrabası dul karısını eş olarak alıp, merhuma bir varis vermeliydi. Ancak bu akraba daima bu görevi kabul etmezdi. O zaman da onun yerini alacak olan kişi, görevi üstlenmeyen akrabanın çarığının bağını toplum içinde, çözmeliydi. O halde Yahya’nın kullandığı sözün anlamı, kendisinin İsa’nın yerini almaya layık olmadığıdır. İsa damat gibi gösteriliyor: gelini seven, yani halkı seven damat İsa’dır! Bu ünvanı peygamberler Allah’a verirlerdi, çünkü birçok kere sadakatsizlik yapan gelin olan İsrail’in sadık damadı, Allah idi! Karşılaştırılamaz bir sevgi ile halkını ziyarete gelen İsa’nın, damat olduğunu söylemek, Allah olduğunu söylemek anlamında idi.

Bu, beklediğimiz ve Noel Bayramına Hazırlık devresinde beklemeye alıştığımız, İsa’dır! Bekleyiş sevinç doludur, çünkü hayal kırıklığına uğramayacağımızı biliyoruz! Aziz Pavlus bizi sevinmeye çağırıyor, ama devamlılıkla dua etmeye ve şükretmeye de çağırıyor: gerçekten de şükreden kişi kendisini düşünmüyor, kendisine iyilik yapmış ve Kendisine çağıran, kendisini isteyen Allah’a dikkat ediyor! Bekleyiş, uyanık kalmaktır, kötülüğe alet olmamaya dikkat etmektir, her şeyde kutsanmaya çalışmaktır!

Rabbimiz İsa, gelişini sevinçle bekliyorum. İstediğinde geleceksin, ancak ben seni daima bekliyorum: Bekleyeceğim başka biri yok, senin yerini alabilecek kimse yok, seninle yarışabilecek biri yok. Sadece sen insanların kurtarıcısı ve dostusun!

OKUMALAR

Birinci okuma İşaya 61,1-2. 10-11

Rab Yahve'nin Ruhu üzerimde.

Çünkü yoksullara müjde iletmem için beni O meshetti.

Yüreği ezik olanların yaralarını sarmak için, tutsaklara serbest bırakılacaklarını,

Zindanlarda bulunanlara kurtulacaklarını, RAB'bin lütuf yılını,

Tanrımız'ın öç alacağı günü ilan etmek, yas tutanların hepsini avutmak,

Siyon'da yas tutanlara yardım sağlamak kül yerine çelenk,

Yas yerine sevinç yağı, çaresizlik ruhu ferine onlara övgü giysisini vermek için

Gönderdi beni RAB.

Öyle ki, RAB'bin görkemini yansıtmak için, onlara 'RAB'bin diktiği doğruluk ağaçları' densin.

RAB'de büyük sevinç bulacağım, Tanrım'la yüreğim coşacak.

Çünkü çelenkle süslenmiş güvey gibi, takılarını kuşanmış gelin gibi,

Bana kurtuluş giysisini giydirdi, beni doğruluk kaftanıyla örttü.

Toprak filizlerini nasıl çıkartır, bahçe ekilen tohumları nasıl yetiştirirse,

Rab Yahve de doğruluk ve övgüyü bütün ulusların önünde öyle yetiştirecek.

(Mezmur) İlahi Lc 1,46-50. 53-54

Meryem de şöyle dedi:

«Canım Rab'bi yüceltir; ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar. Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi. İşte, bundan böyle tüm kuşaklar beni mutlu sayacak. Çünkü güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı. O'nun adı kutsaldır. Kuşaktan kuşağa kendisinden korkanlara merhamet eder.

Aç olanları iyiliklerle doyurdu, zenginleri ise elleri boş çevirdi. Atalarımıza söz verdiği gibi, İbrahim'e ve onun soyuna sonsuza dek merhamet etmeyi unutmayarak kulu İsrail'in yardımına yetişti.»

İkinci okuma 1. Selanik. 5, 16-24

Her zaman sevinin. Durmadan dua edin. Her durumda şükredin. Çünkü Tanrı'nın Mesih İsa'da sizin için istediği budur. Ruh'u söndürmeyin. Peygamberlik sözlerini küçümsemeyin. Her şeyi sınayın. İyi olana sımsıkı tutunun. Her çeşit kötülükten kaçının.
Esenlik kaynağı olan Tanrı'nın kendisi, sizi tümüyle kutsal kılsın. Ruhunuz, canınız ve bedeniniz, Rabbimiz İsa Mesih'in gelişinde eksiksiz ve kusursuz bulunmak üzere korunsun. Sizi çağıran Tanrı güvenilirdir ve bunu yapacaktır.

İncil Yuhanna 1,6-8. 19-28

Tanrı'nın gönderdiği Yahya adlı bir adam ortaya çıktı.   O, tanıklık için, ışığa tanıklık etsin ve herkes onun aracılığıyla iman etsin diye geldi. Kendisi o ışık değildi, ama ışığa tanıklık etmeye geldi. Yahudiler^[d] Yahya'ya, «Sen kimsin?» diye sormak üzere Kudüs'ten kâhinlerle Levilileri gönderdikleri zaman Yahya'nın tanıklığı şöyle oldu - açıkça konuştu, inkâr etmedi - «Ben Mesih değilim» diye açıkça konuştu. Onlar da kendisine, «Öyleyse sen kimsin? İlyas mısın?» diye sordular. O da, «Değilim» dedi. «Sen beklediğimiz peygamber misin?» sorusuna, «Hayır» cevabını verdi. O zaman ona, «Kimsin, söyle de bizi gönderenlere bir cevap verelim» dediler. «Kendin için ne diyorsun?» Yahya, «Yeşaya peygamberin dediği gibi, `Rab'bin yolunu düzleyin' diye çölde yükselen sesim ben» dedi. Yahya'ya gönderilen bazı Ferisiler ona, «Sen Mesih, İlyas ya da beklediğimiz peygamber değilsen, niye vaftiz ediyorsun?» diye sordular. Yahya onlara şöyle cevap verdi: «Ben suyla vaftiz ediyorum, ama aranızda tanımadığınız biri duruyor. Benden sonra gelenO'dur. Ben O'nun çarığının bağını çözmeye bile layık değilim.» Bütün bunlar Şeria nehrinin ötesinde bulunan Beytanya'da, Yahya'nın vaftiz ettiği yerde oldu.

 Marana tha!