Fraternità Gesù Risorto
Casa di Preghiera S.Maria Assunta - Tavodo - TN

ME
NU

Calendario

Omelie

Opuscoli

Altri scritti

OMELIE / Omelie TR

29 mar 2020
29/03/2020 - PASKALYA HAZIRLIK DEVRESİ - 5. PAZAR GÜNÜ - A

29/03/2020 - PASKALYA HAZIRLIK DEVRESİ - 5. PAZAR GÜNÜ - A

Okuma Hezekiel 37,12-14 Mez 129/130 Okuma Romalılar 8,8-11 İncil Yuhanna 11,1-45

Bu günkü mezmur, iman edenin, günahlı duruma düştüğünde bile, Allah'a karşı beslediği derin ümidi gösteriyor. Ümitsizliğe düşmek yerine Hristiyan, Allah'ın iyiliğini hatırlayıp merhametini bekleyerek, O'na sığınıyor. Bu şekilde yeniden hayata dönüyor, günahtan diriliyor: Aynen, bugün, Peygamber Hezekiel aracılığıyla, Allah'ın bize vaat ettiği gibi!

Günaha düştüğümüzde yaşam Allah'ından uzaklaşıp ölü gibi oluyoruz. İmanımızın zayıf olduğundan dolayı ümit etmeyi bilmediğimizde de, içimizde İsa'nın hayatı boş ve yüzeysel işlere yer bıraktığında da, ölü gibi oluyoruz.

Romalılara Mektupta Aziz Pavlus da ölümden bahsetmektedir. Ölüm; günah yüzünden, Adem'in kibri ve bundan gelen onun itaatsizliği yüzünden dünyaya giren o ölüm, bedenimize hakim olabilir. Bunun için artık biz "bedenin etkisine" göre, yani bencilliğimizi ve hırsımızı izleyerek değil, tersine Kutsal Ruh'un, dirilmiş İsa'nın bize tanıttığı ve bağışladığı o Ruh'un rehberliğinde yaşamaya çalışmaktayız. O'nun rehberliğinde yaşadığımızda, artık ölüm bizi korkutamaz, ölüm korkusu üzerimizde hüküm süremez. Allah'ın Ruh'u bizim için hayattır. Mesih İsa'yla birlikte yaşayan kişi; sonsuz yaşamın huzuru ve yeniliğini tadar, kendi yaşamının artık bu dünyanın sınırları içinde kapalı olmadığını bilir, özel duyguları hissetmezse de, Allah'ın, sevginin Allah'ının hoşuna gitmesi huzurunda ve güveninde yaşar.

İsa bizim, tereddüt etmeden, yüzde yüz O'na güvenmemizi istiyor, çünkü O, günahtan gelen ölümden sonra, hayatımız olmak için gönderildi. Bu günkü İncil'in metni özel bir olayı anlatmaktadır. Lazar'ın ölümü İsa'yı korkutmuyor, aksine İsa, onu bekliyormuş gibi, onun tamamen gerçekleşmesini bekliyormuş gibi gözüküyor. Nitekim Lazar'ın köyü olan Beytanya'ya gitmeden önce birkaç gün bekliyor.

Sonra da oraya varınca, Lazar'ın kız kardeşlerini teselli etmek için evlerine gideceğine, doğrudan Lazar'ın cesedinin dört gündür bulunduğu mezara gidiyor. Kız kardeşlerin ikisinin de gelmesini bekledikten sonra, onlara Kendisini, sadece dost olarak değil de, Allah tarafından gönderilen kişi olarak, yani Kendisine iman edenlere "diriliş ve hayatı” taşıyıp bağışlayan olarak, tanıtıyor. Marta ve Meryem, O'na olan gerçek ve derin imanlarını ifade ettiklerinde, İsa gözyaşları dökmeye başlıyor. Bunlar, ilişkilerini bozan ölüm için ağlayan insanlara karşı dayanışma gözyaşları mı? Gerçekleşecek olan olay için akıtılan sevinç gözyaşları mı? Yoksa Peder tarafından işitilmenin güvenliğinin yarattığı teselli gözyaşları mı?

Gözleri yaşararak, İsa ölmüş ve sargılarla bağlanmış insanı çağırıyor ve o insan İsa'nın sesini işitiyor! Bu nasıl oluyor? Lazar duyuyor ve itaat ediyor: Mezardan, ölüm yerinden çıkıyor. Lazar, günahtan gelen ölüm ve karanlık tarafından bağlanmış bütün insanların sembolüdür. İsa onları kurtarmak istiyor: Onlara seslenip, onlara hitap ediyor, onları çağırıyor ve onlar sesini duyup kabul ediyorlar. Harika bir şey! Ölüyormuş gibi yaşayan, Baba'nın sevgisinden gelen sevincinden mahrum ve sevmeyi bilmeyen insanlar, İsa'nın sesine cevap veriyorlar! Lazar'ın sargılardan çözülmesi gerektiği gibi, onların da başlangıçta yardım edilmeye çok ihtiyaçları vardır, çünkü birçok bağ ve koşullar onlara engel oluyorlar. Fakat İsa'ya cevap verdikleri için, hemen ayağa kalkabiliyor ve mezarın karanlığına sırt çevirebiliyorlar.

Lazar benim ve senin yaşamının çok anlamlı ve güzel bir imgesidir. Mesih İsa'nın sesine cevap verince, içime yeni ve ilahi bir güç giriyor, geçmiş ve gelecek ile ilgili her korkuyu yenen bir güç. İsa'ya cevap verdiğimde, daha önce beni karanlıkta ve boşlukta durduran, bütün bağlardan beni kurtaran kardeşler buluyorum. İsa kurtarıcıdır, diğer her arkadaşlığın sahteliğini gösteren gerçek dosttur, İsa yaşamdır, beni bu karanlığın dünyasından kurtarıp ışık dolu bir dünyaya getiren yeniliktir! Rab İsa, yürekten sana teşekkür ediyorum!

OKUMALAR

1.Okuma Hezekiel 37,12-14

Bu yüzden peygamberlik et ve onlara de ki: 'Rab Yahve şöyle diyor: Ey halkım, mezarlarınızı açıp sizi oradan çıkaracak, İsrail ülkesine geri getireceğim.

Mezarlarınızı açıp sizi çıkardığım zaman benim RAB olduğumu anlayacaksın, ey halkım.

Ruhumu içinize koyacağım, canlanacaksınız. Sizi kendi ülkenize yerleştireceğim. O zaman, bunu söyleyenin ve yapanın ben RAB olduğumu anlayacaksınız.'" Böyle diyor RAB.

Mezmur 130

Derinliklerden sana sesleniyorum, ya RAB, sesimi işit, ya Rab,

Yalvarışıma iyi kulak ver!

Ya RAB, sen suçların hesabını tutsan, kim ayakta kalabilir, ya Rab?

Ama sen bağışlayıcısın, öyle ki senden korkulsun.

RAB'bi gözlüyorum, canım RAB'bi gözlüyor, umut bağlıyorum O'nun sözüne.

Sabahı gözleyenlerden, evet, sabahı gözleyenlerden daha çok, canım Rab'bi gözlüyor.

Ey İsrail, RAB'be umut bağla! Çünkü RAB'de sevgi, tam kurtuluş vardır.

İsrail'i bütün suçlarından O fidyeyle kurtaracaktır.

2.Okuma: Aziz Pavlus’un Romalılara Mektubundan 8,8-11

Benliğin denetiminde olanlar Allah'yı hoşnut edemezler. Ne var ki, Allah'ın Ruhu içinizde yaşıyorsa, siz benliğin değil, Ruh'un denetimindesiniz. Ama bir kişide Mesih'in Ruhu yoksa, o kişi Mesih'in değildir. Eğer Mesih içinizde ise, bedeniniz günahtan ötürü ölü olmakla beraber, aklanmış olduğunuz için ruhunuz diridir. Mesih İsa'yı ölümden dirilten Allah'ın Ruhu içinizde yaşıyorsa, Mesih'i ölümden dirilten Allah, içinizde yaşayan Ruhuyla ölümlü bedenlerinize de yaşam verecektir.

İncil: Yuhanna 11,1-45

Beytanya’da Lazar adında bir adam hastalanmıştı. Onun kızkardeşleri Marta ve Meryem İsa'ya, «Rab, sevdiğin kişi hasta» diye haber gönderdiler. İsa bunu işitince, «Bu hastalık ölümle sonuçlanmayacak; Allah'ın yüceliğine, Allah Oğlunun yüceltilmesine hizmet edecek» dedi.
İsa Marta'yı, kızkardeşini ve Lazar'ı severdi. Bu nedenle, Lazar'ın hasta olduğunu duyunca bulunduğu yerde iki gün daha kaldıktan sonra öğrencilere, «Yahudiye'ye dönelim» dedi.
Öğrenciler O'na, «Rabbî» dediler, «Yahudiler demin seni taşlamaya kalkıştılar. Yine oraya mı gidiyorsun?» İsa şu karşılığı verdi: «Günün on iki saati yok mu? Gündüz yürüyen sendelemez. Çünkü bu dünyanın ışığını görür. Oysa gece yürüyen sendeler. Çünkü kendisinde ışık yoktur.» Bu sözleri söyledikten sonra, «Dostumuz Lazar uyumuştur» diye ekledi, «ama onu uyandırmaya gidiyorum.» Öğrenciler, «Rab» dediler, «uyumuşsa iyileşecektir.» İsa Lazar'ın ölümünden söz ediyordu, ama onlar olağan uykudan söz ettiğini sanmışlardı. Bunun üzerine İsa açıkça, «Lazar öldü» dedi. «İman etmeniz için, orada bulunmadığıma sizin yararınıza seviniyorum. Şimdi onun yanına gidelim.»`İkiz' diye anılan Tomas diğer öğrencilere, «Biz de gidelim, O'nunla birlikte ölelim!» dedi.

İsa Beytanya'ya yaklaşınca Lazar'ın dört gündür mezarda olduğunu öğrendi. Beytanya, Kudüs'e on beş ok atımı kadar uzaklıktaydı. Yahudilerin birçoğu Marta ile Meryem'i kardeşlerinin ölümünden dolayı teselli etmek için yanlarına gelmişlerdi. Marta İsa'nın geldiğini duyunca O'nu karşılamaya çıktı, Meryem ise evde kaldı. Marta İsa'ya, «Rab» dedi, «burada olsaydın, kardeşim ölmezdi. Şimdi bile, Allah'tan ne dilersen Allah'ın onu sana vereceğini biliyorum.» İsa, «Kardeşin dirilecektir» dedi. Marta, «Son gün, diriliş günü onun dirileceğini biliyorum» dedi. İsa ona, «Diriliş ve yaşam ben'im» dedi. «Bana iman eden kişi ölse de yaşayacaktır. Yaşayan ve bana iman eden asla ölmeyecek. Buna iman ediyor musun?» Marta, «Evet, Rab» dedi. «Senin, dünyaya gelecek olan Allah'ın Oğlu Mesih olduğuna iman ettim.» Bunu söyledikten sonra gidip kızkardeşi Meryem'i gizlice çağırdı. «Öğretmen burada, seni çağırıyor» dedi. Meryem bunu işitince hemen kalkıp İsa'nın yanına gitti. İsa henüz köye varmamıştı, hâlâ Marta'nın kendisini karşıladığı yerdeydi. Meryem'le birlikte evde bulunan ve kendisini teselli eden Yahudiler, onun hızla kalkıp dışarı çıktığını gördüler. Ağlamak için mezara gittiğini sanarak onu izlediler.
Meryem İsa'nın bulunduğu yere vardı. O'nu görünce ayaklarına kapanarak, «Rab» dedi, «burada olsaydın, kardeşim ölmezdi.» Meryem'in ve onunla gelen Yahudilerin ağladığını gören İsa'nın ruhunu hüzün kapladı, yüreği sızladı. «Onu nereye koydunuz?» diye sordu. O'na, «Rab, gel gör» dediler. İsa ağladı. Yahudiler, «Bakın, onu ne kadar seviyormuş!» dediler. Ama içlerinden bazıları, «Körün gözlerini açan bu kişi, Lazar'ın ölümünü de önleyemez miydi?» dediler.

İsa yine derinden hüzünlenerek mezara vardı. Mezar bir mağaraydı, girişinde de bir taş duruyordu. İsa, «Taşı kaldırın!» dedi. Ölenin kızkardeşi Marta, «Rab, o artık kokmuştur, öleli dört gün oldu» dedi. İsa ona, «Ben sana, `iman edersen Allah'ın yüceliğini göreceksin' demedim mi?» dedi.
Bunun üzerine taşı kaldırdılar. İsa gözlerini gökyüzüne dikerek şöyle dedi: «Baba, beni işittiğin için sana şükrediyorum. Beni her zaman işittiğini biliyordum. Ama bunu, çevrede duran halk için, beni senin gönderdiğine iman etsinler diye söyledim.» Bunları söyledikten sonra yüksek sesle, «Lazar, dışarı çık!» diye bağırdı. Ölü, elleri ayakları sargılarla bağlı, yüzü bezle sarılmış olarak dışarı çıktı. İsa oradakilere, «Onu çözün ve bırakın gitsin» dedi. O zaman, Meryem'e gelen ve İsa'nın yaptıklarını gören Yahudilerin birçoğu İsa'ya iman etti.