Fraternità Gesù Risorto
Casa di Preghiera S.Maria Assunta - Tavodo - TN

ME
NU

Calendario

Omelie

Opuscoli

Altri scritti

OMELIE / Omelie TR

24 mar 2019
24/03/19 - PASKALYA HAZIRLIK DEVRESİ - 3. PAZAR - C YILI

24/03/19 - PASKALYA HAZIRLIK DEVRESİ - 3. PAZAR - C YILI

İlk okuma Çıkış 3,1-15 Mezmur 103 İkinci okuma 1Kor. 10,1-6.10-12 İncil Lk. 13,1-9

Bizim için, hayatımız için, Allah kimdir? Allah ile bizim aramızda nasıl bir ilişki olabilir?

Bu günkü okumalar bu sorulara cevap vermektedirler. Vaftiz olunca, Allah'la başlanmış olan güçlü bağı derinleştirmemize teşvik eden bir cevaptır. Paskalya'ya Hazırlık Döneminin, Vaftizde aldığımız kararları daha bilinçli bir şekilde yenilememize adanmış bir zaman olduğunu unutmayalım! O zaman Vaftizin meyvelerini daha bilinçli bir şekilde tadacağız!

Allah Musa'ya kendini gösteriyor. Mısır'dan kaçtıktan sonra, Musa kendisine ait olmayan hayvanları otlatmak için çölde bulunmaktadır. Kaçmaya mecbur kalınca, kendi halkını, Firavunun köleliğinden ve çektiği düşmanlıktan kurtarma planını da bırakmak zorunda kalıyor. İnsanın, insan yararına tek başına hiçbir şey yapamayacağının bilincine varıyor. Ve de Musa hiçbir şeyi yapamamasını kabul ediyor, fakat Allah işini bırakmıyor!

Haksızlıkların ve ezilenlerin feryatlarını, ne uzak, ne ilgisiz, ne de duyarsız olmayan Allah tarafından görülmektedirler. Allah Musa'nın arzusunu da görmüştür: Musa kendi gücüyle hiçbir şeyi yapamadı, fakat Allah onunla beraber olursa, tahmin edebileceğinden çok daha fazla şeyler yapabilecek!

Her şeyden önce O’nunla karşılaşmak, tanışmak, bir ilişki kurmak gerekmektedir. İşte Allah kendini Musa'nın gözlerine, kulaklarına ve yüreğine tanıtıyor. Musa da, Allah onu tanımıyormuş gibi, kendini tanıtıyor!

Musa'nın gözleri yanan ve tükenmeyen ateşi görüyor. Kulakları ile ise, Allah'ın ismini ve düşüncelerini bildiren sesini duyuyor. Musa'nın yüreği de, atalarının hayatında mevcut, atalarının dostu ve koruyucusu olarak kendini tanıtan Allah'ı sevmeye başlıyor. Allah, "VAR OLAN"dır, eşlik eden ve dinleyendir, halkını kurtarmak için ona dikkat edendir.

Allah kendini tanıtırken, bir göreve çağırıyor. Artık Musa Allah'ın "duyguları"nı tanıyor, bu yüzden Allah'ın emirlerine amade olmaktan başka bir şey yapamamaktadır. Fakat yine de kendi güçsüzlüğünü iyice bildiğinden, bu işbirliğine girmekten kaçınıyor. Ancak Allah'ı bizlerin rahat bırakılmamıza kolayca izin vermez! Gücümüzün sıfır olduğunu biliyor, aynı zamanda, içimizdeki O'nun mevcudiyetinin yenilmez bir güç olduğunu da bilmektedir. Bunun için bizi rahat bırakmasını rica ettiğimizde, bizi dinlemiyor.

Musa, Allah'ın adının gücüyle, Allah için ve O'nun halkı için çalışmalıdır: Musa artık sadece kendini düşünemez. Bizler de, Aziz Pavlus’un bugün söylediği gibi, "kötü şeyleri", yani Allah'ı unutarak ve O'na olan gerçek bir iman ile yaşamadan bencil bir hayatı, "ucuz" refahı arzu etmememiz gerekmektedir.

Çölde Musa'nın kılavuzunda özgürlüğe doğru yürüyen halk 'mırıldanıyordu', Allah'a güvenmiyorlardı: Sanki Allah onlarla ilgilenmeyen biri, hatta onları mahvetmek isteyen biri imiş gibi! Defalarca Allah'ın özenini ve merhametini tecrübe etmelerine rağmen, halk O'nun rehberliğine karşı isyan ediyordu. Allah'ın sevgisine güvenmeyenler, "ölüm meleği tarafından yok edilmektedirler". Kendimizi iyi sanmak yeterli değildir, çünkü iyiliğimiz yeteneksizdir: ancak ve ancak içimizdeki Allah'ın gücü bizi, sağlam olarak, ayakta tutmaktadır!

Yeruşalem'liler de bu mesajı öğrenmelidir. Onlar, Tapınağın meydanında Pilatus'un askerleri tarafından öldürülen Celileli'lerden ve Siloha'daki kulenin üzerlerine yıkılmasıyla ölen on sekiz kişiden kendilerinin daha iyi olduklarını sanıyorlardı. Onlar, böyle bir ölümü, bir ceza olarak, görüyorlar; yani ölenlerin, kuşkusuz büyük günahkârlar olduklarını sanıyorlardı. Mesih İsa ise, bunu öğretiyor: "Hiç kimseden kendini daha iyi zannetme! Eğer henüz ölmediysen, Allah'ın sabrına minnettar ol: O, günahlarına rağmen, tövbe etmen için sana hala fırsat veriyor. Senin günahın çok büyüktür. Sen herkesten daha çok günahkârsın, çünkü sen Mesih'i görüyorsun, fakat buna rağmen tövbe edip hayatını değiştirmiyorsun; sen Allah'ın Oğlu'nu görüyorsun, ama Sözünü dinlemiyorsun; Rabbi görüp duyuyorsun, ama O'na hizmet etmiyorsun".

Mesih İsa olmazsa, Allah'ın sabrı bitmiş olacaktı! İsa, Vaftizci Yahya’nın söylediği gibi, "ağaçların kökünden, baltayı" uzaklaştırmak için geldi. İsa, Peder'den bize bir fırsat, bir lütuf yılı daha vermesi için durmadan dilekte bulunmaktadır. İsa, Göklerin Hükümranlığında ürün verebilelim diye gerekeni bize sağlamak için, kendi Istıraplarını çekmeye devam etmektedir. İsa, O'nun Mistik Bedeninde, Azizlerin ve Şehitlerin sunuşlarında, kendi Istıraplarının yorucu işine devam etmektedir. Ve böylece "incir ağacı" meyve verir, o tatlı meyve ki, Allah'ın isteğinin tanınması ve yerine getirilmesidir. Bu meyveden bütün dünya faydalanabilir!

O günlerde İsa, ağaç olan İsrail Halkını düşünüyordu, ama bugün aynen bize ve bizim için aynı şey geçerlidir! Mesih İsa, bizi tüketmeyip yakan sevgi ateşidir; bütün insanların O'nun sevgisini tanımaları için, kutsal özgürlükte ve sevinçte O'na hizmet etmeleri için, bizi O'nun adını tanıtmaya çağıran sestir! O'nun Kendisi, güçlük çekmeye Kendisini sunmaktadır öyle ki bizler de ışığa, paydaş birliğine, affa, kurtuluşa muhtaç olan bütün insanlara olan Allah'ın sevgisine katabilelim!

OKUMALAR

1ª Okuma Çıkış Kitabından 3,1-15

Musa kayınbabası Midyanlı Kâhin Yitro'nun sürüsünü güdüyordu. Sürüyü çölün batısına sürdü ve Allah'ın dağına, Horev'e vardı.

RAB'bin meleği bir çalıdan yükselen alevlerin içinde ona göründü. Musa baktı çalı yanıyor, ama tükenmiyor.

"Çok garip" diye düşündü, "Gidip bir bakayım, çalı neden tükenmiyor!" RAB Allah Musa'nın yaklaştığını görünce, çalının içinden, "Musa, Musa!" diye seslendi. Musa, "Buyur!" diye yanıtladı. Allah, "Fazla yaklaşma" dedi, "Çarıklarını çıkar. Çünkü bastığın yer kutsal topraktır. Ben babanın, İbrahim'in, İshak'ın, Yakup'un Allahı'yım." Musa yüzünü kapadı, çünkü Allah'a bakmaya korkuyordu.

RAB, "Halkımın Mısır'da çektiği sıkıntıyı çok iyi biliyorum" dedi, "Angaryacılar yüzünden ettikleri feryadı duydum. Acılarını biliyorum. Bu yüzden aşağıya indim. Onları Mısırlılar'ın elinden kurtaracağım, o ülkeden çıkarıp geniş ve verimli topraklara, süt ve bal ülkesine, Kenanlılar'ın, Hititler'in, Amorlular'ın, Perizliler'in, Hivliler'in, Yevuslular'ın topraklarına götüreceğim. İsrailliler'in feryadı bana erişti. Mısırlılar'ın onlara yapmakta olduğu baskıyı görüyorum. Gel, halkım İsrail'i Mısır'dan çıkarmak için seni Firavun'a göndereyim." Musa, "Ben kimim ki Firavun'a gidip İsrailliler'i Mısır'dan çıkarayım?" diye karşılık verdi.

Allah, "Kuşkun olmasın, ben seninle olacağım" dedi, "Seni benim gönderdiğimin kanıtı şu olacak: Halkı Mısır'dan çıkardığın zaman bu dağda bana tapacaksınız."

Musa şöyle karşılık verdi: "İsrailliler'e gidip, 'Beni size atalarınızın Allahı gönderdi' dersem, 'Adı nedir?' diye sorabilirler. O zaman ne diyeyim?"

Allah, "Ben Ben'im" dedi, "İsrailliler'e de ki: 'Beni size Ben Ben'im diyen gönderdi.'

"İsrailliler'e de ki, 'Beni size atalarınız İbrahim'in, İshak'ın, Yakup'un Tanrısı Yahve gönderdi.' Sonsuza dek adım bu olacak. Kuşaklar boyunca böyle anılacağım.

Mezmur 103

RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!

RAB'be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!

Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,

Canını çukurdan fidyeyle kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,

RAB bütün düşkünlere hak ve adalet sağlar. Kendi yöntemlerini Musa'ya,

İşlerini İsrailoğulları'na açıkladı. RAB sevecen ve lütfedendir,

Tez öfkelenmez, sevgisi engindir. Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse,

Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.

2ª Okuma Korintoslulara 1. Mektubundan 10,1-6, 10-12

Kardeşler, atalarımızın hepsinin bulut altında korunduğunu ve hepsinin denizden geçtiğini bilmenizi istiyorum. Musa'ya bağlanmak üzere hepsi bulutta ve denizde vaftiz edildi. Hepsi aynı ruhsal yiyeceği yedi. Hepsi aynı ruhsal içeceği içti. Artlarından gelen ruhsal kayadan içtiler, ve o kaya Mesih'ti. Ne var ki, Tanrı onların çoğundan hoşnut değildi; nitekim cesetleri çöle serildi.

Bu olaylar, onlar gibi kötü şeyler arzu etmememiz için bize ders olsun diye oldu.

Kimileri gibi de söylenip durmayın. Söylenenleri ölüm meleği öldürdü.

Bu olaylar, başkalarına ders olsun diye onların başına geldi ve çağların sonuna ulaşmış olan bizleri uyarmak için yazıya geçirildi. Onun için, ayakta durduğunu sanan dikkat etsin, düşmesin!

İncil Luka 13,1-9

O sırada bazı kişiler gelip İsa'ya bir haber getirdiler. Pilatus'un nasıl bazı Celilelileri öldürüp kanlarını kendi kestikleri kurbanların kanına kattığını anlattılar. İsa onlara şöyle karşılık verdi: «Böyle acı çeken bu Celilelilerin, diğer bütün Celilelilerden daha mı çok günahlı olduğunu sanıyorsunuz? Size hayır diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksınız. Ya da, Şiloha'daki kule üzerlerine yıkılınca ölen o on sekiz kişinin, Kudüs'te yaşayan diğer insanların hepsinden daha mı çok suçlu olduğunu sanıyorsunuz? Size hayır diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksınız.»

İsa şu benzetmeyi anlattı: «Adamın birinin bağında dikili bir incir ağacı varmış. Adam gelip ağaçta meyve aramış, ama bulamamış. Bağcıya, `Bak' demiş, `ben üç yıldır gelip bu incir ağacında meyve arıyorum, bulamıyorum. Onu kes. Toprağın besinini neden boş yere tüketsin?

«Bağcı, `Efendim' diye karşılık vermiş, `ağacı bir yıl daha bırak, bu arada ben çevresini kazıp gübreleyeyim. Gelecek yıl meyve verirse, ne âlâ; yok eğer vermezse, onu kesersin.'»