ME
NU

OMELIE / Omelie TR

28 apr 2019
28/04/2019  -  PASKALYA DEVRESİ  -  2. PAZAR  - C YILI

28/04/2019  -  PASKALYA DEVRESİ  -  2. PAZAR  - C YILI

İlk okuma  Hav Kit 5,12-16 * Mezmur  118 * İkinci okuma 1,9-13.17-19 * İncil Yh 20,19-31

 

İsa öldü ve ölülerden dirildi, fakat artık insanlar tarafından önceki gibi görülmemektedir. Buna rağmen imanlılar arasındaki O'nun mevcudiyetinin etkisi sürekli, belli ve açıktır. İsa, hastalara şifa etmeye ve kötü ruhlar yüzünden sıkıntı çeken insanları kurtarmaya devam etmektedir. O'nun, Petrus'un gölgesinden tanıklık edilen sade mevcudiyeti, kendisine olan imanı uyanık halde tutup kendi merhametli sevgisini ortaya koymaktadır.

"Halk onlara büyük saygı duyduğu halde, dışarıdan hiç kimse onlara katılmayı göze alamıyordu" diye Aziz Luka yazmaktadır. Garip bir davranış! Ama gerçekten böyle oluyor: Bizler de, ciddi inananları ve dua edenleri takdir ediyoruz, ama onlardan uzak kalıyoruz. Nitekim Dirilmiş İsa'ya, Kilisesine katılarak, somutça ve açıkça iman edebilmek için, herkesin yürekte olgunlaşmış kararlı bir adım atması gerekiyor!

Dirilmiş İsa, yanımızdaki samimi dostumuz ve kardeşimizdir, ama aynı zamanda daima "gizemli"dir: Aziz Yuhanna, Vahiy Kitabında bize anlattığı gibi, İsa'yı, tapınağın yedi kandilliğinin ortasında duran ve baş kahin gibi giyinen biri olarak, görüyor. İsa, insanın, Allah'ın önündeymiş gibi ayaklarının dibine yığıldığı adamdır. O, sağ elini başımızın üzerine koyarak ve ebediyetle dolu sözleri söyleyerek, yaşam verme ilahi yetkisini icra ediyor. İsa dirildi; O, Yaşayan'dır. Bizi korkutabilen her şey O'nun elindedir. Ve korkutan şeyler çoktur: Hastalık, güçsüzlük, adaletsizliğin ve günahın sonuçları, cahilliğin ve şiddetin dalgaları, yayılan ideolojiler, ailedeki düzensiz alışkanlıklar... İsa'nın eli üzerimizde kalıyor ve sesi güçle bize: "Korkma! İlk ve Son ve Yaşayan, Ben'im!" diye hitap etmeye devam etmektedir.

Yuhanna, "Rab'bin gününde" Rab'bi ve O'nun görkemini gördü. O gün, İsa'nın, öğrencileriyle karşılaşmaya adadığı gündür: Güven verici ve rahatlatıcı sesi o günde yankılanmaktadır! İsa, dirildiği günde olduğu gibi, kendi öğrencilerinin toplandığı yerde var olmaya devam ediyor!

İşte bugün okuduğumuz İncil, "haftanın ilk gününde" ve "sekiz gün sonra"ki gününde Dirilmiş Isa'nın, öğrencilerinin arasında bulunmasını anlatmaktadır. O'nun mevcudiyeti yaşam veriyor; sadece imanlılara karşı değil, herkese karşı merhametle dolu ve her hafta aynı sevinçli haberi tekrarlayan bir mevcudiyettir!

Paskalya Devresinin bu ikinci Pazar Günü, ta 'İlahi Merhametin Pazar Günü' denilir: Allah'ın merhametinin, İsa'nın, Havarilerin arasında bulunmasının sebebi ve merkezi olduğu bize hatırlatılmaktadır. İsa Havarilerin üzerine Kutsal Ruh'u üfleyerek, onlara en güzel ve en değerli armağanı ve görevi vermektedir: "Kimin günahlarını bağışlarsanız, onun günahları bağışlanmış olacaktır". Günahkar olan bizler için, Allah'ın affını alabilmekten, daha güzel ne var ki? Bugün Havariler, Peder'in merhametinin aracı oluyorlar! Bunun için bizler onlara, ve onlar tarafından buna görevlendirilip takdis edilenlere alçakgönüllülükle gidip merhamet bulacağız!

Biliyoruz ki, bazı Hristiyanlar, af dilemek için Kilise tarafından hikmetle belirtilen yolları zorla kabul ediyorlar: Bunlar, İsa'nın ve O'nun gönderdiği Havarilerin gösterdiği yolu izlemeden, her şeyi içlerinde saklamak, hiç kimseye kendi günahlarını bildirmemek, yalnızca kendi vicdanlarının gizliliğinde Rab'den af dilemek istiyorlar. Bu tür Hristiyanları, Rab'bin bizden daha hikmetli olduğunu, O’nun hem ruhsal hem de psikoloji ihtiyaçlarımızı bildiğini kabul etmiyorlar. Büyük olasılıkla İtiraf Gizeminden uzaklaşmadan dolayı, Hristiyanlar arasında da, psikologlara ve psikiyatrlara gitmeye ihtiyacı artıyor.

Bugün İsa'nın, Tomas'ın imansızlığına karşı, ama sık sık bizim de imansızlığımıza karşı olan merhameti için ve armağanı için, İsa'ya şükredelim. Tomas'ın, İsa'nın böğründeki mızrak yarasına dokunan eline bakarak, biz de İsa'nın önünde diz çöküp O'na alçakgönüllülükle "Rab'bim ve Allah'ım!" diye söyleyelim! Ve de İsa sağ elini üzerimize koyacak: O, imanımızın korunması, gelişmesi ve cesaretle belirtilmesi için, bizi kendi himayesinde tutacaktır. Mesih İsa'nın, Allah'ın Oğlu olduğuna iman ederek, yeni bir ruhsal hayata kavuşacağız, bencillikten ve putperestlikten gelen ayartmaları yenebileceğiz ve Allah'ın merhametli olduğunu bilmeye ihtiyacı olanlara merhametle davranmakta yetenekli olacağız!

OKUMALAR

1.Okuma Hav. 5,12-16

Elçilerin aracılığıyla halk arasında birçok mucizeler ve harikalar yaratılıyordu. İmanlıların hepsi Süleyman'ın Eyvanında toplanıyordu. Halk onlara büyük saygı duyduğu halde, dışarıdan hiç kimse onlara katılmayı göze alamıyordu. Buna rağmen, Rab'be inanıp topluluğa katılan erkek ve kadınların sayısı giderek arttı. Bütün bunların sonucu, yoldan geçen Petrus'un hiç değilse gölgesi bazılarının üzerine düşsün diye halk, hasta olanları caddelere çıkartıp şilteler ve döşekler üzerine yatırır oldu. Kudüs'ünçevresindeki kasabalardan da kalabalıklar geliyor, hastaları ve kötü ruhlardan acı çekenleri getiriyorlardı. Bunların hepsi iyileştirildi.

 

Mezmur 117

"Sonsuzdur sevgisi!" desin İsrail halkı.

"Sonsuzdur sevgisi!" desin RAB'den korkanlar.

Yapıcıların reddettiği taş,

Köşenin baş taşı oldu.

RAB'bin işidir bu,

Gözümüzde harika bir iş!

Bugün RAB'bin yarattığı gündür,

Onun için sevinip coşalım!

Ne olur, ya RAB, kurtar bizi,

Ne olur, başarılı kıl bizi!

Kutsansın RAB'bin adıyla gelen!

Kutsuyoruz sizi RAB'bin evinden.

RAB Tanrı'dır, aydınlattı bizi.

 

  1. Okuma Vahiy 1,9-11.12-13.17.19

İsa'ya ait biri olarak sıkıntıda, Tanrısal egemenlikte ve sabırda ortağınız ve kardeşiniz olan ben Yuhanna, Allh sözü ve İsa'ya tanıklık uğruna Patmos denilen adada bulunuyordum. Rab'bin gününde Ruh'un beni yönetimine almasıyla arkamda borazan sesine benzer yüksek bir ses işittim. Ses, «Gördüğünü kitaba yaz ve yedi topluluğa, gönder» dedi. Bana sesleneni görmek için arkama döndüm. Döndüğümde yedi altın kandillik ve bunların ortasında, giysileri ayağına kadar uzanan, göğsüne altın kuşak sarınmış, `insanoğluna benzer biri'ni gördüm. O'nu gördüğüm zaman, ayaklarının dibine ölü gibi yığıldım. O ise sağ elini üzerime koyup şöyle dedi: «Korkma! İlk ve son ben'im. Bunun için gördüklerini, şimdi olanları ve bundan sonra olacakları yaz.

 

İncil Yh 20,19-31

Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudilerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup onlara, «Size esenlik olsun!» dedi. Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rab'bi görünce sevindiler. İsa yine onlara, «Size esenlik olsun!» dedi. «Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizigönderiyorum». Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, «Kutsal Ruh'u alın!» dedi. «Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.»

Onikilerden biri, İkiz diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi. Öbür öğrenciler ona, «Biz Rab'bi gördük!» dediler. Tomas ise, «O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam» dedi. Sekiz gün sonra İsa'nın öğrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortalarında durdu, «Size esenlik olsun!» dedi. Sonra Tomas'a, «Parmağını uzat» dedi, «ellerime bak, elini uzat, böğrüme koy. İmansız olma, imanlı ol!». Tomas O'na, «Rabbim ve Tanrım!» diye cevap verdi. İsa ona, «Beni gördüğün için mi iman ettin?» dedi. «Görmeden iman edenlere ne mutlu!». İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok mucizeler yaptı. Ne var ki yazılanlar, İsa'nın, Allah'ın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır.