Fraternità Gesù Risorto
Casa di Preghiera S.Maria Assunta - Tavodo - TN

ME
NU

Calendario

Omelie

Opuscoli

Altri scritti

OMELIE / Omelie TR

08 nov 2015
08/11/2015 - OLAĞAN DEVRE - 32. Pazar Günü - B

08/11/2015 - OLAĞAN DEVRE - 32. Pazar Günü - B

Okuma 1Kr 17,10-16 * Mezmur 145 * 2. Okuma İbr 9,24-28 * İncil Mk 12,38-44

OKUMALAR

OKUMA: 1. KRALLAR KİTABINDAN 17,10-16

10 Sarefat'a giden İlyas kentin kapısına varınca, orada dul bir kadının odun topladığını gördü. Kadına: "Bana içmek için biraz su verebilir misin?" dedi. 11 Kadın su getirmeye giderken İlyas yine seslendi: "Lütfen bir parça da ekmek getir." 12 Kadın, "Senin Tanrın yaşayan RAB'bin adıyla ant içerim, hiç ekmeğim yok" diye karşılık verdi, "Yalnız küpte bir avuç un, çömleğin dibinde de azıcık yağ var. Görüyorsun, bir iki parça odun topluyorum. Götürüp oğlumla kendim için bir şeyler hazırlayacağım. Belki de son yemeğimiz olacak, ölüp gideceğiz." 13 İlyas kadına, "Korkma, git yiyeceğini hazırla" dedi, "Yalnız önce bana küçük bir pide yapıp getir. Sonra oğlunla kendin için yaparsın. 14 İsrail'in Tanrısı RAB diyor ki: 'Toprağa yağmur düşünceye dek küpten un, çömlekten yağ eksilmeyecek.'" 15 Kadın gidip İlyas'ın söylediklerini yaptı. Hep birlikte günlerce yiyip içtiler. 16 RAB'bin İlyas aracılığıyla söylediği söz uyarınca, küpten un, çömlekten yağ eksilmedi.

146. MEZMUR’DAN

6 Yeri göğü, denizi ve içindeki her şeyi yaratan,

Sonsuza dek sadık kalan,

7 Ezilenlerin hakkını alan,

Açlara yiyecek sağlayan O'dur.

RAB tutsakları özgür kılar,

8 Körlerin gözünü açar,

İki büklüm olanları doğrultur,

Doğruları sever.

9 RAB garipleri korur,

Öksüze, dul kadına yardım eder,

Kötülerin yolunuysa saptırır.

10 RAB Tanrın sonsuza dek, ey Siyon,

Kuşaklar boyunca egemenlik sürecek.

RAB'be övgüler sunun!

OKUMA: İBRANİLER 9,24-28

24Çünkü Mesih, asıl kutsal yerin örneği olup elle yapılmış kutsal yere değil, ama şimdi bizim için Tanrı'nın önünde görünmek üzere asıl göğe girdi. 25Başkâhinin yıldan yıla kendisinin olmayan kanla En Kutsal Yer'e girişinin tersine, Mesih kendisini tekrar tekrar sunmak için göğe girmedi. 26Öyle olsaydı, dünyanın kuruluşundan beri Mesih'in tekrar tekrar acı çekmesi gerekirdi. Oysa Mesih, kendisini bir kere kurban edip günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkmıştır. 27-28Bir kez ölmek ve ondan sonra yargılanmak nasıl insanların kaderiyse, böylece Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi. İkinci kez, günah yüklenmek için değil, kurtuluş getirmek için kendisini bekleyenlere görünecektir.

İNCİL: MARKOS 12,38-44

38-39İsa ders verirken şöyle dedi: «Uzun kaftanlar içinde dolaşmaktan, meydanlarda selamlanmaktan, havralarda en seçkin yerlere ve şölenlerde başköşelere kurulmaktan hoşlanan din bilginlerinden sakının. 40Dul kadınların malını mülkünü sömüren, gösteriş için uzun uzun dua eden bu kişilerin cezası daha da ağır olacaktır.»

41İsa tapınaktaki bağış kutusunun karşısında oturmuş, kutuya para atan halkı seyrediyordu. Birçok zengin kişi kutuya büyük paralar attı. 42Yoksul bir dul kadın da geldi, birkaç kuruş değerinde iki bakır para[h] attı.
43Öğrencilerini yanına çağıran İsa onlara şöyle dedi: «Size doğrusunu söyleyeyim, bu yoksul dul kadın kutuya herkesten daha çok para attı. 44Çünkü diğerlerinin hepsi, zenginliklerinden artanı attılar. Bu kadın ise yoksulluğuna rağmen, varını yoğunu, geçinmek için elinde bulunanın tümünü verdi.»

VAAZ

Dul kadının, sembol olduğu fakirlik, bugünkü okumaların konusudur. Fakirlik, acı çekme nedeni olmasına rağmen, huzurlu bir duruma dönüşebilir. Büyük bir kıtlık sırasında İlyas çok fakir bir dul kadından ekmek dilenir. Fakirler zenginlerden daha eli açık ve Tanrı tarafından daha çok dinlenirler. Nitekim onlar Tanrı’ya daha çok güvenip, itaat ederler; o zaman Tanrı da dualarını dinleyip, onlar için mucize yapar. Sarepta’daki dul kadın Tanrı’nın yağmuru ve yiyeceklerini sağlayacağına söz veren peygamber İlyas’a su ve ekmek getirir. Hakikaten İlyas’ın sözleri gerçekleşecek; o kadar ki, kıtlık sonuna dek ödül olarak o fakır kadının yiyeceği olacak. Bu ilk okumayı okuduktan sonra mezmurun şu sözlerini okumaktayız: “Rab ebediyen sadıktır, hak verir ezilenlere, ekmek verir aç olanlara. Rab kurtarır tutsakları. Rab korur yabancıları. Rab destek olur öksüze ve dul kadına, ama şaşırtır kötülerin adımlarını”. Tanrı’nın sadakati bize güven verir. İnsanların davranışları ise, hatta bize Tanrı’yı tanıtmakla görevlendirilen insanların davranışı bile, bazen bizi sarsar.

Aynen İsa’nın Kudüs’te bulunduğunda da öyle oluyordu. O, şakirtlerinin ve tüm halkın, Yazıcılara tamamen güvendiklerini görüyordu. Bu uzmanlar Kutsal Yazıları okumuşlardı ve halka açıklıyorlardı. Onlara güvenmek doğaldır, çünkü onların, Kutsal Yazılara göre, yani Tanrı’nın yüreğine göre, yaşadıkları sanılır. Ancak İsa’nın bakışı içlerine girer. İsa görür ki, onların uzun eteklerinin altında ve meydanlarda onları selamlayanlara gösterdikleri gülümsemelerin arkasında kibirli ve açgözlü yürekleri var. Onların Kutsal Yazılarının açıklamalarına güvenilebilir, fakat aldatan yalancı ve saklı duygularına kesinlikle asla. Şakirtlerini ve zavallı insanları seven Rab İsa susamaz, konuşmasız kalamaz; tapınakta bulunmasına rağmen, daha doğrusu ta orada bulunduğu için, herkesi uyarır. Dış görünüşlerin, dinsel olsa da, bizi etkilemesine izin vermemeliyiz. Tanrı’nın gözünde önemli olan, yürektir. Yazıcıların yürekleri Baba’nınkinden farklı ve uzaktaydılar. Her insan, insan olduğu için, yani Tanrı tarafından sevilen yaratık olduğu için, insanlara değil, ancak ve ancak Tanrı’ya bakmalıdır. Daima egoizmin, günahın ve açgözlülüğün etkisi altında olan insanların dış görünüşleri tarafından etkilenmesine izin vermemelidir. Herkes kendi ayırt edebilme yeteneğini sürekli olarak kullanmalı, en dindar insanın önünde de, din yetkililerinin önünde de. Kutsal Ruh, imanlıların, gerçekten Tanrı’ya itaat etmek istedikleri sürece, yüreklerini aydınlatmayı esirgemez. Sen de senin, bir episkopos veya bir rahip ya da bir rahibe önünde bulunduğunda, gerçek bir Tanrı adamı mı, ya da sadece Tanrı adamının kıyafetini giyen ya da unvanı taşıyan biri mi önünde bulunduğunu fark edersin. İsa Kutsal Ruh’a güvenir, bunun için bizi uyarır; bizi isyana ve itaatsizliğe doğru sürüklemek için değil, tersine Baba’ya olan gerçek ve derin bir itaati desteklemek için.

Öğretisini tamamlamak için İsa, oradaki kalabalık yüzünden dalgın şakirtlerini yanına çağırıp, dikkatle bakmaları için davet eder. Neye bakmak? Tapınakta bağış toplanan yerin karşısında oturuyorlardı. Acaba şakirtlerin, zenginlerin torbalarından çıkıp bağış kutusuna giren altınları mı görmeleri gerekir? Yüksek sesle söylenen bağış miktarlarını mı duymaları gerekir? Kesinlikle hayır. Ne kadar ikiyüzlülük varsa İsa görüyordu, fakat şakirtlerine bunu değil, başka bir şeyi göstermek ister: Bağış kutularına fakir bir dul kadın yaklaşır. Onun bağışının miktarı o kadar küçük ki memur onu söylemekten utanır belki... İsa, şakirtlerinin gözlerini iyice açmalarını ister, çünkü onlar için orada önemli bir ders, bir yaşam dersi, vardır. “Diğerlerinin hepsi zenginliklerinden artanı attılar”, yani onlar için faydasız olanı. “Bu kadın ise, yoksulluğuna karşın, varını yoğunu, geçinmek için elinde ne varsa, tümünü verdi”. Şakirtler Tanrı’ya “tümü, her şeyi” verebilmelerini hatırlamalılar. O fakir kadın gerçekten Tanrı’ya güveniyordu, imanı gerçektir, Baba’nın merhametine ve sadakatine dayanıyordu. Yazıcılar teori olarak öğretebilir, fakat fakir bu kadın uygulamada öğretir. İsa o güzel örneği görmekten ve o kadının, bilmeden de, şakirtlerini eğitmesine, kendisine yani İsa’ya yardımcı olduğundan sevindi.

Rab İsa bize fısıldıyor: “Zenginliği arzulama, fakir ol; o zaman Tanrı’nın yüreğinin yanında olmak için daha çok imkanların olacak”. AMİN!